|
przyniosła kiedyś plecioną bransoletkę z muliny do szkoły, dla przyjaciółki. kiedy rozmawiali On wyciągnął jej ją z ręki i z zachwytem oglądał. poprosił o podobną ze swoim imieniem. zrobiła ich dziewięć, za każdym razem ładniejszą, aż w końcu idealną. wszyscy byli pewni że niedługo będą parą. ale nie wyszło. z niewiadomych przyczyn przestał się z dnia na dzień odzywać. zachowywali się jakby nigdy nie łączyło ich coś więcej niż koleżeństwo. udawali że się nie znają, nie mówili sobie nawet cześć. ale on nadal nosił tę bransoletkę. mijały miesiące, a ona już wyblakła, lekko popruta, luźno oplatała jego nadgarstek. nie zdjął jej. a ona ? co dzień widząc go w szkole, odwracała pełen bólu i tęsknoty wzrok, zagryzając wargi patrzyła na cienką plecionkę z fioletowych nitek , którą kiedyś zawiązała mu na przegubie. może jednak jeszcze coś czuje ? a może już nawet nie pamięta skąd ją ma. / dreamerr
|
Dodaj komentarz
