|
Wystarczyła jedna kreska i straciła przytomność. Przybiegł. - Nie odchodź. Proszę. Nie będę mógł bez Ciebie żyć. Zadzwonił na pogotowie. Jej mama zapłakana. Tata wściekły, bał się, ze nie przeżyję. Zawieźli ją do szpitala. Była w krytycznym stanie. Odwiedził ją od razu. Przyniósł kwiatki, jej ulubione, fiołki, i czekoladę "Nussbeisser". Otworzyła oczy. Spytała. - Po co mnie uratowałeś? Mogło mnie już nie być. - Wtedy umarłbym ja, moje serce, nie mogłoby żyć bez Ciebie. Nie odrzucaj mnie. Musisz odpocząć. Śpij. - Nienawidzę Cię. - Też Cię kocham. Uwielbiała tak się z Nim droczyć. Zasnęła w Jego ramionach. On też zasnął. Z uśmiechem na twarzy. Był szczęśliwy, że już na zawsze ją odzyskał. Obiecał sobie, że już nigdy jej nie skrzywdzi. / cz. 2 / niefucklove
|
Dodaj komentarz
