|
Długa czeka mnie droga,
marnować życia mi szkoda.
Więc idę nie wiedząc, dokąd.
Bo cierpień mam już aż potąd.
Lecz ty nie opuszczasz mnie ani na chwilę,
mówisz, że długo na kredyt już żyję.
Prowadzisz mnie do piekieł bram,
ja ślepo za TOBĄ gnam.
Uwolnić od CIEBIE chciałabym się,
lecz tu nikt nie usłyszy już mnie.
Znikam powoli w ciemności
umieram dla całej ludzkości.
Nadzieja umiera wraz ze mną,
policzki powoli me bledną,
TY swoje diabelskie ślepia
w me wątłe ciało wciąż wlepiasz.
I tylko jedna myśl uspokaja mnie,
że życie beze mnie nie uda CI się.
|
Dodaj komentarz
