|
Patrzenie na niego gdy spał było najwspanialszym co tylko mogłabym sobie wyobrazić. Ciemny pokój, kompletna cisza. Słyszałam tylko jego oddech i w miarę gdy podchodziłam bliżej udawało mi się wyłapać bicie jego serca. Usiadłam na brzegu łóżka z nadzieją, by ta chwila trwała wiecznie. Zapalając lampkę dostrzegłam jego delikatny uśmiech, a potem usłyszałam jak szeptał przez sen moje imię. Po chwili obudził się, usiadł na łóżku, zaskoczony moją obecnością, powiedział "Kocham Cię, mała". Rozejrzał się po pokoju i dalej zasnął. Rano niczego nie pamiętał lub był przekonany, że to sen, a ja nie wspominałam mu o tym już nigdy ani słowem. Zachowałam tą cudowną chwilę w sobie, na zawsze.
|
Dodaj komentarz
