|
cz.2
Dochodziła godzina dziewiętnasta.-Monika! Zejdź na dół.!-usłyszała wołanie.-No co jest?-zapytała wchodząc do kuchni.-Wyjeżdżamy z samego rana-zaczęła mówić mama-zostawiamy ci 200 zł.Wystarczy ci na przeżycie tego dnia, nawet jest za dużo,ale chcemy mieć pewność,że nie braknie ci na chleb.-Tak na chleb-wtrącił się Kamil-chyba na zabawy z Rafałkiem. -Zamknij się!-uspokajała go Mona-Ok mamo ,dam radę ,w końcu nie jestem malutka.Następnego ranka obudził ją szum w domu.Monika zeszła na dół-Ciszej się nie da?Wiem ,że jesteście podekscytowani tym wyjazdem,ale ogarnijcie ten szum ,spać człowiek nie może-powiedziała trochę w nerwach Monika.-Przepraszamy kochanie,ale chcemy mieć pewność ,że niczego nie zapomnieliśmy-zaczęła tłumaczyć się mama.-Tak ,jak zapomnicie to wyślę wam pocztą.-To ja zapomnę majtek, wtedy mi wyślesz-zaczął jak zawsze nabijać się Kamil.-Nie, po prostu będziesz chodził bez nich.-zaczęła się śmiać Monika./ terrorkaxxcs
|
Dodaj komentarz
