coś się we mnie zmieniło... teraz idąc szkolnym korytarzem nie przemawia do mnie twarz mijanego człowieka, widzę w nim duszę - każda kolejna osoba ma nad sobą lampkę, widzę je. jedne świecą się jasnym , mocnym światłem, ich odblask rozświetla całą szkołę, inne są przyćmione, niezupełnie wiedzą o co w tym życiu chodzi, a jeszcze inne są już zupełnie zgasłe, bez nadziei na lepsze jutro. a najsmutniejsze w tym wszystkim jest to, gdy widzę jego w kącie z nią siadającą mu na kolanach i ten moment, gdy jej żarówka z olśniewająco jasnej nagle gaśnie, pęka, rozpierzcha się gdzieś w powietrzu.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!