|
… i ten stan, gdy budzisz się rano, a łzy same płyną po policzku, gdy resztkami sił wstajesz z łóżka, gdy kazda chwila potem to nieustający ból, wyczerpujący Twoje siły. Gdy czujesz, że nie chcesz tego dnia przetrwac… gdy boisz się wyjsc do ludzi…, gdy patrząc w lustro widzisz pustkę i rozpacz, która cie strawia. Gdy smutek staje się twoim najlepszym przyjacielem, bo tylko w jego towarzystwie czujesz się dobrze.
… ten stan, gdy wiesz, że oni tam są, przyjaciele, ale nie chcesz ich widziec, dystansujesz się. Nie chcesz dopuścic nikogo do siebie, bo ktos już Cie zranił. I wiesz, że to ich rani, ale nie masz siły by to zmienić.
… ten stan, gdy brak Ci tchu, gdy czujesz, że wokół Cb oplatają się niewidzialne łańcuchy, gdy stajesz się niewolnicą własnych lękow i wspomnień, które bolą do dziś.
… ten stan, gdy widzisz, że swiat wokół Cb się wali, ty krzyczysz, ale nikt nie słyszy…
|
Dodaj komentarz
