|
- Bez tymbarka nie przeżyłabyś? - Zaśmiał się siadając koło mnie na murku. - To którego chcesz? - Dobrze wiesz, że jabłko-mięte. - Ale był tylko jeden i jest dla mnie. Ty się zadowolisz każdym byle byś kapsla miała. - Ponownie się zaśmiał drocząc się ze mną. - A weź! Nie gadam z Tobą. - Odwróciłam się do niego plecami. - Tak tak, też Cię kocham i już nie udawaj, że się fochasz. - A udowodnić Ci, że potrafię? - Dobrze wiemy że nie. Za bardzo mnie kochasz Skarbie. - Musnął mnie w czółko dając mi tymbarka o smaku jabłko-mięta. Miał racje. Nie potrafię być na niego zła. I to jest zajebiste. Zawsze kiedy się droczy ze mną to i tak ustępuje. I za to go kocham.
|
Dodaj komentarz
