|
Podeszła do niego,jego głowa wystająca z grupy kumpli była skierowana na nią. Oczy też. Na początku nie mogła się dopchać z powodu tłumu. W końcu znalazła siłę i z całej siły odepchnęła ich. Stanęli razem, twarzą w twarz. Kumple odsunęli się z obawą dostania z prawego sierpowego. -Skoro jesteśmy kumplami, mógłbyś chociaż cześć powiedzieć.No chyba że nie pamiętasz tego słowa. - ryknęła. -Nie, nie pamiętam - zażartował. Ona była wściekła. Miała łzy w oczach. -Skoro tak, to po co ze mną gadasz? - i odeszła. Resztę przerwy spędził w samotności. Podeszła jego kuzynka. -Myślę, że was łączy coś więcej niż tylko kumplostwo. - odparła i tym samym dała sporo do myślenia chłopakowi.
|
Dodaj komentarz
