|
nie ma go - mówiła podczas szkolnejwigilii. Mieli się nie zobaczyć ponad tydzień. Chciała go tylko zobaczyć, jużnie musiała z nim koniecznie rozmawiać, na sam widok była by szczęśliwa.Ale gonie widziała. Powolnym krokiem szła za nimi, którzy pewnie szli oglądać tenudne jasełka. Nie chciała się wyróżniać z tłumu, stojąc przy oknie i płacząc.Udawała, że jest wszystko okej i szła z głową spuszczoną w dół. Zauważyłaznajomą parę butów -idiotka, takich butów jest masa...- myślała, podnosiławzrok. To był on. Z olbrzymim uśmiechem patrzył na nią tymi miodowymi oczami.Rzuciła mu się w objęcia, życząc wesołych świąt i udanego sylwestra.
|
Dodaj komentarz
