|
siedzieli razem, wpatrując się w zachodzące słońce. czuła się najszczęśliwszą osobą na świecie. trzymała głowę na jego kolanach, a on bawił się jej włosami. przypomniała sobie ich pierwsze wyjście razem, ich pierwszy pocałunek. on myślał o tym, jak ma jej to powiedzieć. zobaczyła jego minę i rzuciła słodko -'Kotku, co jest' - 'zastanawiam się..'- zaciął się, a łzy napłynęły już jej do oczu, przerażona myślała, że go straci. on tymczasem wstał, podniósł ją, a sam uklęknął - '... czy zechcesz spędzić ze mną resztę życia' - i zobaczyła ten sam pierścionek, który dwa dni temu leżał na jego biurku, a on tłumaczył, że należał do prababci i właśnie dostał go od mamy.
|
Dodaj komentarz
