|
Wszystko zaplanowałam. Narysowałam nas, wstawiłam na facebooka. Rano dostałeś sms z instrukcją: "wstałeś już? dzień dobry :) teraz nie myśl, po prostu rób co mówię! wejdź na fb zobacz, rozkmiń. Teraz ubierz kurtkę i buty i wyjdź do mnie na wiatę bo czekam tu od rana z butelką szampana. Napij się ze mną jak kiedyś. Po prostu. Czekam" Po chwili wiedziałam, że zobaczyłeś rysunek. Czekałam już 2 godziny. Wysyłałam sms. Nie odpisywałeś. Za chwilę napisałeś że nie ma Cię w domu. "Ej? Przecież stoję pod twoim domem i wiem że tam jesteś." Napisałeś żebym dała Ci spokój. Ała zabolało, szczególnie, że ostatnio pisałeś i chciałeś spotykać się codziennie. Z wkurwieniem zaczęłam pisać Ci że powybijam wszystkie szyby. Wyszedłeś. He, tylko dlatego że wiesz do czego jestem zdolna. Cała rozmazana, z butelką ruskiego szampana w ręce zataczając się podeszłam do Ciebie i przytuliłam. Odpychałeś mnie mówiłeś "ejj no przestań bo znowu będzie...". Trzymałam tak mocno jak mogłam, trzymałam przecież szczęście.
|
Dodaj komentarz
