|
od samego początku miała trudniej , w wieku 4 lat straciła rodziców , została z babcią która musiała zmierzyć się z jej wychowaniem , któregoś dnia dyrekcja wpadła na jej lekcje i ją zwolniła , każdy przeczuwał że coś się stało , ona nie dopuszczała do siebie żadnych pesymistycznych myśli ... pojechała do szpitala otworzyła drzwi od sali , zobaczyła swoją babunie , leżała jak maluszek , biedny bezbronny maluszek , miała siną twarz i podłączona była pod cała masę aparatur , lekarz powiedział że spadła z drabiny , chciała zmienić wnusi firaneczki w pokoju - Babciu ! co ty zrobiłaś , dlaczego , sama też potrafię !!! - przeraźliwym szeptem próbowała coś wydusić z siebie. Czuwała przy szpitalnym łóżku przez dwie kolejne doby , o 3.00 w nocy obudził ją pisk aparatury ! P i i i i i i ... - Babciu ! Kocham Cię - szepnęła przytulając ją najmocniej jak umiała , ona uścisnęła delikatnie jej dłoń i więcej się nie obudziła. Od teraz została sama. self-sufficient
|
Dodaj komentarz
