|
' Stała tak wpatrując się w niebo. Jej twarz oświetlał blask księżyca, włosy rozwiewał chłodny powiew wiatru. Z wyrazu jej twarzy nie można było wyczytać żadnego uczucia, stała z podniesioną ku górze głową. Nad nią ciemne chmury z których spadały płatki śniegu... '
|
Dodaj komentarz
