 |
|
każda po kolei rzecz jakiej się dotknę zamienia się w ruinę, znika z powierzchni ziemi, zaczyna czuć się źle będąc taką jaką jest. próbuję sama siebie przekonać, że jednak tak naprawdę to chcę być w centrum równowagi, ale jakoś nie potrafię. bo nie lubię, nie chcę być, nie chcę być na pierwszym planie, nie na czele ludzi, nie dla ludzi na pokaz, nie z daleka od ludzi, bo własny narcyzm mnie od nich odpycha. chcę być tam, blisko, wśród tych których kocham, wśród tych przy których odpoczywam i czuję się spełniona. przecież jestem już dorosła mamo, nie trzymaj mnie tak krótko na smyczy.
|
|
|
|
jak to się mówi "czas pokaże". mimo spieczonych ramion, niewyspania, totalnego przemoknięcia i oblanego piwem szalika to była najlepsza noc odkąd pamiętam. "a jeżeli miłość to tylko taka spontaniczna, nowa, zaskakujące, dopasowana, szalona, otwarta, wierna i pewna" - to możliwe, że tak szybko ją znalazłam ? lipiec, sierpień i wrzesień - te trzy koleżanki powiedzą mi jak będzie wyglądało moje życie.
|
|
|
|
"samotność to taka straszna trwoga"
|
|
|
|
ostatnie dwa egzaminy dojrzałości przede mną. zaraz przyjadą goście, syf w pokoju, rozładowany telefon pika mi za plecami, ciastka owsiane przypalają się w piekarniku, a ja tylko siedzę z moją miłością - moją gitarą, pochłonięta jej dźwiękiem w stu procentach. tak to będzie teraz wyglądało. nie mam czasu na planowanie, na dokładność, chaos i nerwy. teraz gitara, kilka refleksji zapisanych na skrawkach papieru, muzyka, a jeżeli miłość to tylko taka spontaniczna, nowa, zaskakująca, dopasowana, szalona, otwarta, wierna i pewna. nie mam czasu na smutek.
|
|
|
|
czasem zadziwia mnie interakcja między moim umysłem i ciałem. umysł podpowiada, że należy myśleć racjonalnie w każdej sekundzie życia, wszystko mieć zaplanowane, przed wykonaniem każdej czynności rozważyć "za" i "przeciw", ale ciało nie słucha, ono żyje własnym życiem, robi co chce, staje na przekór wszystkim zasadom, a nogi ? nogi są najgorsze z całego ciała... zawsze idą w Twoim kierunku, a ja, mimo że tego nie chcę, nie mogę nic z tym zrobić. dawno nie myślałam racjonalnie.../j.
|
|
|
|
mówiłam już, że się spieprzyło ? dobrze, że na krótko, mimo, że wciąż obsesyjnie sprawdzam Twojego bloga, mimo, że nadal doszukuję się dwuznaczności w Twoich słowach i czekam, aż napiszesz, mimo, że to się już nie stanie. czasem cieszę się, że jestem typem osoby, która dość często popada ze skrajności w skrajność. w tym wypadku z załamania po rozstaniu w nadzwyczajne zauroczenie do innej osoby. cholera...grasz na gitarze, na bębnie, zajmujesz się fireshow, do tego Twój uśmiech zwala mnie z nóg, a na dodatek mieszkasz rzut beretem ode mnie... a ja nawet nie mam odwagi, żeby napisać "chodź, pójdziemy na spacer, spalimy kilka papierosów, pogadamy"... przecież obiecałeś mi szczerą rozmowę. przez całe życie, przez całe 19lat nigdy się niczego nie wstydziłam, a Ty jeden wywołujesz we mnie chęć spalenia się ze wstydu, zapadnięcia pod ziemię, zamknięcia w pokoju bez okien i z pancernymi drzwiami do których nie mam klucza. ale mimo wszystko się cieszę. LEPIEJ MARZYĆ NIŻ KOCHAĆ! /j.
|
|
|
|
pójdę zapalić, bo przecież ile odcinków The Big Bang Theory można obejrzeć pod rząd; położę się do łóżka i przykryję nową ekstra grubą kołdrą, bo przecież ile można marznąć w te zimowo-wiosenne wietrzne popołudnia; wypiję kubek kakao, bo przecież trzeba jakoś umilać sobie samotne wieczory; no i trochę zmienię światopogląd, bo przecież jak długo można być wystarczająco dojrzałym do związku, nie będąc w żadnym związku.
|
|
|
|
ubiorę oczy czarną kredką, założę swoją najbardziej wydekoltowaną bluzkę, odrobinę wyluzuje, bo przecież nie ma sensu się stresować/ j.
|
|
|
|
to ja się może trochę odstresuję...napiję się zielonej herbaty i zjem trochę płatków cynamonowych oglądając "Teorię Wielkiego Wybuchu". trochę komedii na ekranie i trochę tragedii w głowie, tak dla kontrastu.
|
|
|
|
może jednak potrzebuję jakiegoś miejsca do wylewania myśli ? co u nas ? całkiem zwyczajnie, spotykamy się co tydzień, jest to sobota lub piątek, zawsze, w tygodniu tęsknimy, mimo, że sprawiasz wrażenie, że nie masz na to czasu, nie masz czasu na mnie, nie masz czasu na nic, bo "będziemy go mieli mnóstwo jak zdamy maturę, musimy tylko przetrwać te 2 miesiące". a co jak ja nie wytrzymam tych 2 miesięcy ? co jak zacznę szukać kogoś kto będzie tak pochłonięty moją osobą jak ja Tobą i będzie w stanie poświęcić dla mnie WSZYSTKO tak jak ja dla Ciebie ? znikaj, wyjdź, nie chcę Cię znać.
|
|
|
|
skończyłam na długie dwa miesiące z płynącymi prosto z serca wpisami. prawda jest taka, że nie mam o czym pisać, prawda jest taka, że jestem niewiarygodnie szczęśliwa i nie potrzebuję czegoś na wzór pamiętnika, aby uwolnić myśli od problemów.
|
|
|
|
chyba musiałam trochę odpocząć, zamknąć jeden rozdział, aby szczęśliwie wejść w kolejny. prawdopodobnie był to jeden z najpiękniejszych poranków w moim życiu. uwielbiam patrzeć jak zasypiasz, jeszcze nikt tak nigdy przy mnie nie zasypiał. czemu mimo to, ja cały czas czuje, że to się skończy nim naprawdę się zacznie ? nie mam siły na nic, pochłonąłeś mnie w 100%.
|
|
|
|
Dodaj komentarz