jako osoba zdająca sobie sprawę ze swojej atrakcyjności
jak i zarówno osoba, u której dość wyraźnie widać liczne
zaburzenia emocjonalne, jestem w stanie stwierdzić, że
samotność potrafi zniszczyć psychikę każdego, nawet najbardziej
opanowanego człowieka, zamieniając ją w pokój wypełniony
po brzegi sentymentalnymi przedmiotami, które sprawiają
wrażenie jakby stały nie na swoim miejscu, a w powietrzu
czuć, że czegoś jeszcze brak.
Może taka jest właśnie ludzka mentalność?
Mimo, że mamy tak wiele i do szczęścia potrzeba nam tylko
porządnego remanentu wolimy rozpaczać nad tym, że czegoś
wciąż nam brak.
Zawsze zło jest zbyt złe, a dobro za mało dobre
Szczęście jest zbyt smutne, a smutek zbyt szczęśliwy.
|