 |
wercia___.moblo.pl
nawet krótkie 'ja pierdole' nie określi mojego stanu w chwili obecnej.
|
|
 |
|
nawet krótkie 'ja pierdole' nie określi mojego stanu w chwili obecnej.
|
|
|
|
a ja mam od poniedziałku - wakacje .
|
|
|
|
CZ.38.. trzymając bukiet w ręku. najpierw poszłam wsadzić kwiaty do wody, a potem zaczęłam się z tylerem całować. gdy damon wszedł, zrobił dobrą minę do złej gry. -co chcesz damon? idź mi stąd, odrzekłam. -tyler? spytałam. -słucham cię, kotku? odpowiedział. -zamienisz mnie w wampira? spytałam znowu. i wtedy stefano to usłyszał i odrzekł, tyler nie rób tego, ona tego nie chce! -chcesz tego? spytał tyler. -tak chcę tego, powiedziałam. gdy już mnie przemienił, poszłam się nakarmić, by dokończyć przemianę. tyler mnie kochał, dlatego wolał, abym stała się wampirem, bo wtedy nie mógł mnie skrzywdzić. kiedy wróciłam do domu, znowu nie mogłam opanować głodu, kiedy zobaczyłem eleną, od razu ją zaatakowałam, lecz damon przyszedł w dobrym momencie i na szczęście nic jej się nie stało. co chwilę byłam głodna, nic się nie liczyło, oprócz głodu, dlatego tyler poszedł ze mną na polowanie. nie spuszczał mnie z oka, pilnował mnie, by po raz 3 mnie nie stracić, tak bardzo żałował tego, co mi zrobił.
|
|
|
|
CZ.37.. -i tak niby ty mnie kochasz?! weź, mnie nie okłamuj! to nie znaczy, że jak nie jestem już wampirem, to nie wiem kto kłamie! wynoś się z tego domu, nie chcę cię już znać! krzyknęłam, a serce mi krwawiło z bólu, przez niego. tyler, wkurzył się, ale nic mi nie zrobił jedynie dał mi całusa w policzek i odszedł, mówiąc krótkie, dobrze, jak chcesz. -dobrze zrobiłaś, siostro. odrzekł damon. -daj mi święty spokój! powiedziałam i poszłam do swojej sypialni, gdyż chciałam zostać sama. gdy poszłam spać, tyler zakradł się do mojego umysłu, a także do mojego snu, lecz od razu się przebudziłam. gdy obudziłam się, zobaczyłam moje i tylera dziecko, które powiedziało do mnie, możesz zostać wampirem i zniknęło. wtedy zadzwonił do mnie telefon, odebrałam, pogadałam trochę z tylerem i rozłączyłam się. gdy elena weszła do pokoju, spytała się kto to dzwonił, ja odrzekłam, tyler, chciał, abym dała mu następną szansę. zgodziłam się. przyszedł do mnie od razu, po naszym telefonie.
|
|
|
|
CZ.36.. -to jak ja i stefano, mamy cię chronić? spytał damon. -a może tak właśnie miało być? może właśnie, miałam dostać nauczkę, że związałam się z wampirem?.. nie możecie mnie chronić, ja sama muszę się ochronić. -ciekawe jak się ochronisz? spytał. -zabiję go? nie no nie wiem.. nie umiem od niego odejść, bo go kocham i nie chcę go stracić, gdyż dużo ze sobą spędziliśmy czasu i bardzo mi na nim zależy. odpowiedziałam. -o czym rozmawiacie? spytał tyler, przychodząc do mnie i przybliżając swoje usta do mojej szyi. -tyler, co zrobisz, kiedy z tobą zerwę? spytałam ze łzami w oczach. -co?! odrzekł zdziwiony. -co zrobisz, kiedy z tobą zerwę? spytałam ponownie. -ty mówisz poważnie? spytał. -tak, odpowiedziałam. -to mówi się trudno, bo na pewno cię nie zabiję, bo cię zbyt mocno kocham. być może, wkurzę się i zabiję elenę, a wtedy twoi bracia cię znienawidzą. -weź, ogarnij co ty gadasz?! moja krew dobija ci do głowy! krzyknęłam z przerażeniem. -spokojnie, odrzekł tyler.
|
|
|
|
i nawet facebook zawitał na moblo ze swoim "lubię to".
|
|
|
|
-ja pierdolę! -nie przy dzieciach.
|
|
|
|
on jest czysty,one mają brudne myśli.
|
|
|
|
zapomniałam, że nic dla ciebie nie znaczę.
|
|
|
|
Dodaj komentarz