 |
upalona.moblo.pl
chciałabym zapomnieć o wszystkim. chociaż na chwile myśleć że jest i już zawsze będzie dobrze. że już zawsze będę z nim. że w końcu poczuje że moi rodzice na prawde są m
|
|
 |
|
chciałabym zapomnieć o wszystkim. chociaż na chwile myśleć że jest i już zawsze będzie dobrze. że już zawsze będę z nim. że w końcu poczuje że moi rodzice na prawde są moimi rodzicami. że w końcu nie będzie problemów z policją i narkotykami.
|
|
|
|
na następny dzień zadzwonił telefon. dzwonił Damian. odebrałam z uśmiechem. ale gdy usłyszałam " musimy porozmawiać, chyba się rozstaniemy, chodzi o wczoraj, przemyślałem wszystko, jak będziesz mogła to przyjdź do mnie to pogadamy" uśmiech zgasł a ja poczułam jakbym się dusiła. ale powiedziałam że jak tylko będę mogła to przyjde.
|
|
|
|
zapaliłam szluga, uspokoiłam się. i poszłam z powrotem do niego, nawet nie pukając. siedział, cały się trząsł. podeszłam do niego i próbowałam wyjaśnić że mu wierze. że wszystko się wyjaśniło. na początku był za bardzo zdenerwowany ale później porozmawiał ze mną na spokojnie i się pogodziliśmy.
|
|
|
|
poszłam do niego. powiedziałam czego się dowiedziałam. oczywiście zaczęła się awantura. wyszłam trzaskając drzwiami. wybiegła za mną jego siostra która była świadkiem całej kłótni. płakała bo czuła się winna, ona była jej przyjaciółką i to do niej przychodziła. tłumaczyła mi wszystko, że to nie prawda. nie wiedziałam już komu wierzyć, łącząc fakty, podobałam się chłopakowi który mi to powiedział. zadzwoniłam do niego, rozpłakałam się. na początku trzymał swoją wersje ale gdy tak płakałam przyznał w końcu że to nie prawda że po prostu chciał być ze mną. ulżyło mi.
|
|
|
|
i gdy dowiedziałam się od twojego bardzo bliskiego kolegi że mnie zdradzasz i to jeszcze z tą którą sam wyzywasz od szmaty, poczułam ból jakby ktoś mi wyrwał płuca.
|
|
|
|
melanż, melanżem ale to już była przesada. gdy na następny dzień weszłam do domu mojego kolegi zobaczyłam że wszędzie leżą butelki po wódce, puszki po piwach i paczki po papierosach. dywan był cały w koli a płyta gipsowa która oddzielała ganek od reszty domu była rozbita i wyłamana. doszło do paru bójek. jeden miał noge w gipsie, drugi ledwo chodził, trzeci był cały poobijany. a czwarty dotarł do domu dopiero rano.
|
|
|
|
- musze już iść. / powiedziałam - nie możesz jeszcze troche zostać ?. / poprosił - nie. - i tak zostajesz. / objął mnie i popchnął tak że oboje wylądowaliśmy na łóżku. zaczął mnie łaskotać i pytać czy jednak nie zostane dopóki nie miałam innego wyjścia i się zgodziłam.
|
|
|
|
w piątek zadzwonił do mnie po pracy i spytał czy już zdecydowałam i czy się z nim spotkam. powiedziałam że tak, że możemy się spotkać za pół godziny w kawiarni. przyszedł, nie wiedziałam czy dobrze robię ale kochałam go, nawet po mimo tego że powiedział do mnie o pare słów za dużo. powiedziałam mu co zdecydowałam.
|
|
|
|
wróciłam ze szkoły, rzuciłam plecak na fotel, włączyłam muzyke i położyłam się. usnełam, byłam zmęczona, miałam wszystkiego dość. obudził mnie telefon, dzwonił Damian " wyjdziesz ? na 10 minut, jestem na mostku " zgodziłam się. zobaczyłam która jest godzina, była 19, wstałam, uczesałam się, rozpaliłam szluga i wyszłam. czekał tam sam oparty o barierke. podeszłam do niego mówiąc tylko " cześć ".
przeprosił mnie, wytłumaczył i poprosił o drugą szanse, nie mogłam tak po prostu teraz mu wybaczyć i już, wszystko będzie dobrze, nie wiedziałam czy wg mu wybacze. powiedziałam że się zastanowie odpowiem mu za kilka dni.
|
|
|
|
było już ciemno, stałam i łzy leciały mi po policzkach, nie byłam w stanie nic zrobić, tylko odpalić papierosa. nawet nie mogłam myśleć bo wszystko w środku mnie chciało rozerwać, cierpiałam. za chwile jednak dostałam smsa, odczytałam go, był to sms od Damiana " prosze, spotkaj się ze mną, porozmawiaj. przepraszam. ". wypaliłam szluga, uspokoiłam się, przemyślałam i dopiero mu odpisałam. " dobrze, zadzwoń do mnie jutro o której ". Za chwile dostałam w odpowiedzi " dziękuje ".
|
|
|
|
stałam na mostku, słuchałam jak szumi woda pod moimi stopami. byłam wkurwiona i smutna od wczoraj. nawet nie zadzwonił żeby przeprosić. stałam i myślałam o tym już tak dwie godziny, było chłodno bo była to już jesień a ja byłam w samej bluzie. zadzwonił mi telefon, wyciągnęłam telefon zamarzniętymi rękami i zobaczyłam że to Damian . przez chwile zastanawiałam się czy wg odebrać, w końcu na to czekałam, ale nie chciałam usłyszeć czegoś co by mnie jeszcze bardziej zabolało. ale odebrałam " słucham ". przez chwile nikt nie odpowiadał a później zbolałym głosem usłyszałam jego, zaczął się tłumaczyć itd, ale ja postanowiłam że nie będę miła, "postaraj się bardziej jeśli na prawde ci na mnie zależy, co jak bym ja coś takiego tobie powiedziała ? i po pierwsze może wyduś z siebie przepraszam, albo zrób to jak zmniejszy się twoja duma bo przecież wielki pan Damian nigdy nie przeprasza " i rozłączyłam się. łzy pociekły mi po policzkach.
|
|
|
|
- tato ! nie wiesz gdzie jest moja teleskopówka ?. - co ?. - pytam się czy nie wiesz gdzie jest moja pałka teleskopowa. - to ty coś takiego masz ?. - no. - ja pierdole, nie wiedziałem że mam w domu bandyte. :D
|
|
|
|
Dodaj komentarz