 |
toboli1212.moblo.pl
Gdy tylko ujrzysz pustkę w moich oczach proszę chwyć mnie za rękę i daj poczuć że jesteś byłeś i będziesz.Możesz mnie pocałować.Najlepiej w czoło raz.Albo w nos.Kurde.Tr
|
|
 |
|
Gdy tylko ujrzysz pustkę w moich oczach proszę chwyć mnie za rękę i daj poczuć,że jesteś,byłeś i będziesz.Możesz mnie pocałować.Najlepiej w czoło,raz.Albo w nos.Kurde.Trzy razy w szyję.Albo tu i tu i tam.Pocałuj tak,bym poczuła Twą bliskość.Chcę pamiętać Twój dotyk i tęsknić do niego.Chcę też,byś uwodził mnie każdego dnia,tylko mnie,chce wiedzieć,że jestem tą jedyną,najlepszą dla Ciebie.Trzymaj mnie przy sobie mocno,nie puszczaj,nie chce odchodzić,nie pozwalaj na marnotrawstwo czasu,który może być tak bardzo piękny/toboli1212
|
|
|
|
Jest we mnie taki ogromny ciężar prawdy,który swym chaosem łamie moje żebra.Piekelna ilość tajemnic wciąż zasypia na mych rzęsach.Gubię dzień,tydzień,miesiąc,a może nawet rok wspomnień.Gubię własną tożsamość w imie niespotykanej miłości.Tak,szukam cudu,pewnego punktu zaczepienia.Żyjąc w pustej przestrzeni przełykam kłamstwo z ogromną łatwością.Burczy mi w brzuchu,głód emocji sprawia,że nicość staje sie mym jedynym domem.Pierwszy upadek mam już za sobą,wraz z nim ulatnia sie moja wielka tajemnica,wrażliwość.Łzy jako mój drogowskaz sumienia,chce mieć pewność,że warto iść dalej,że moje serce nie bije od tak na marne bez powodu/toboli1212
|
|
|
|
Idę pustym,ciemnym korytarzem,nie widzę nic,zegar serca wybija rytm niepewnych kroków.Moje najgorsze błędy żyją,chodzą za mną,potykam sie o nie.Mocno zagryzam swe wargi,kalecząc je,zaciskam w dłoni dawną wrażliwość.Brnę ku bramie wolności.Przerażająca głucha cisza,wierci bolesną dziurę w mojej głowie.Niezniszczalna pewność siebie teraz pęka jak bańka,jej krople zostawiają na moich policzkach słone łzy.W moim sercu zagościł strach,po prostu usiadł,i mówił do mnie,że nie odejdzie.Źrenice stały się większe,a wraz z tym mętne spojrzenie.Przyśpieszony oddech zaczyna zwalniać,moja nadzieja ślepo prosi o przepustkę.Jeszcze kilka kroków i będę wolna,ale to żadna niezależność gdy ciągnie się za sobą łańcuchy niewoli.Cierpienie składa mi mocny uścisk dłoni,i łamie kości w ramach pamiątki.Doszłam do celu,stoje pod bramą moich własnych doświadczeń,widnieje na niej napis mówiący-wolność,to nie zawsze brak bólu/toboli1212
|
|
|
|
Wiele razy chciałam Ci opowiedzieć o swoim życiu,o swoich planach,upadkach i zwycięstwach,zaczęło do mnie docierać,że już czas na szczerość.Bardzo chciałam Ci powiedzieć,że w czasie deszczu nocą wychodziłam na dach,by w samotności wyciągać ręce to czarnego nieba,prosząc o pomoc,by dano mi chociaż odrobine szczęścia.Przyznałabym Ci sie również do tego,że stawałam na krawędzi dachu,patrzyłam w dół i zaczynałam doceniać,jak bardzo cenne jest moje życie.Wszystko po nic,wszystko na nic,bezustannie ciagne życie za sobą,jakby było największą karą jaka mogła mi sie przytrafić.Wciąż jestem obok piękna,które dotykałam czasem koniuszkami palców,często później leżąc,rozmyślałam nad tym,jakie życie po drugiej stronie jest beztroskie,i łatwe.Jak bardzo musze sie zagubić,ile razy jeszcze zabłądzić by w końcu sie odnaleźć?Ile razy jeszcze musze czuć obrzydliwe nieszczęście by w końcu zasmakować słodkości szczęścia?Moje spojrzenie,kiedyś pełne potulności i spokoju,teraz jest pełne nienawiści/toboli1212
|
|
|
|
Wiesz,czemu ciągle chce czekać?Bo jesteś moim jedynym wspomnieniem,od którego nie chce uciekać.Zacznijmy nowe życie,nadróbmy to co uciekło nam przez palce.Mówiłeś,że kochasz,masz w sobie na tyle siły by razem ze mną stawić czoła rzeczywistości?Niech koniec stanie sie początkiem.Niech daleka bliskość nie będzie jeszcze dalsza,nie pozwólmy na to.Nie myślmy,że to co było nic nie znaczy,bo wiemy oboje,że to kłamstwo depczące nam po piętach.Musze zaakceptować,że nic nie przyjdzie z łatwością,ale prosze przeżyjmy nasz pierwszy happy end i pokochajmy życie,przez które kroczmy wspólnie/toboli1212
|
|
|
|
Ukojenie nienawiści,czyli poezja słów,ich ból jest moją radością,zaś mój ból ich klęską.Boją sie cierpienia,umierają powoli ze strachu z braku perspektyw na lepsze jutro.Wolność,chcieliby ją mieć na wyłączność,ale są zbyt słabi by podjąć ryzyko.Szare istoty,tkwiące w bezruchu czekający na to by los wyciągnął do nich pomocną dłoń.Życie to brutalna wojna,albo kroczysz z podniesioną głową,albo od razu idź,i przystaw sobie do skroni broń.Odwaga za odwagę.Jesteś w stanie poświęcić człowieczeństwo zasady i honor,by przetrwać?Ludzkie zaufanie to pole minowe na każdym centymetrze,jeden zły krok i bum,wszystko pryska.Powiedz,boisz sie życia?Jeśli nie,to czy potrafisz kochać,i żyć w wierności i zaufaniu?To pieprzone życie to walka,pamiętaj,w broni masz tylko jedną kule,nie możesz jej zmarnować,myśl/toboli1212
|
|
|
|
Naprawde,nie mam problemu z tym co myślisz o mnie.Dopiero z czasem zaczęłam rozumieć,że to mało istotne,bo to męczące żyć ze świadomością,że jest sie nie tolerowanym.Ale już nie mam problemu z tym,z ręką na sercu mogę przyznać,że już nie chce płakać.Mam serce z kamienia,nic już tego nie zmieni.Nie wiem jak dziękować tym którzy wyssali ze mnie niepotrzebne lęki.Z dumą w końcu zamknęłam oczy,budze sie bez strachu na ustach,wychodze,mam podniesioną głowę,nie słyszę tego co mówią,nie widze ich spojrzeń,potrzebowałam na to czasu,ale nauczyłam sie.Zorganizowałam ucieczke od życia,ludzi,świata i uczuć,wszystkiego.Nie chce znów smakować złości i rozczarowania,upijam sie samotnością,i spokojem,całkiem odcięta od fałszerstwa,które wypełnia po brzegi cały brudny świat/toboli1212
|
|
|
|
I nie wiem,czy w ogóle kiedyś znajde swój wymarzony azyl..a może Twoje ramiona mi go zapewnią?Przestrzeń obok Ciebie będę śmiało nazywała swoim prywatnym terytorium,a Twoje ciepłe serce stanie sie moim bezpiecznym domem.Mam wspaniały plan,wspaniały widok na przyszłość u Twojego boku.Wspólne noce będą piękne,bez samotności,strachu i bólu.Daj mi tylko jeden powód,by Ci zaufać/toboli1212
|
|
|
|
Nienawidzę samotnych nocy,przypominają mi o tym,że wszystko co dobre ma swój kres,który daje o sobie znać gdy tylko odważę się podnieść powieki.Po raz kolejny odczuwam to,jakby moje życie miało być karą,która sie nie kończy.Gdy emocjonalnie rozkwitam,zaraz więdnę,jak zaniedbany kwiat.Nie wiem jak zadbać o swoje dobro,nie potrafię emocjonalnie dojrzeć na tyle,by patrzeć bez strachu w przyszłość.Zabijam w sobie miłość,za cholere nie umiem jej przy sobie zatrzymać.Boje sie,jestem chora na samotność.Witam,nie jestem zainteresowana.Cześć,tak jest dobrze,lubie to,żegnaj.A tak naprawde myślę nie odchodź,wróć,czekałam,nie jest dobrze chce byś przy mnie został,nie chce nie tak bardzo nienawidzę być sama,daj mi szczęście.To taka dziwna pętla mojego charakteru,im bardziej chce by było dobrze,i chce być idealna,tym więcej wad i złego zaczyna sie wylewać.Im bardziej chciałabym sie otworzyć,tym bardziej udaje obojętną.Boje sie o siebie,o swoje życie,bo wiem,że kiedyś zabraknie mi sił/toboli1212
|
|
|
|
Bije mnie po twarzy,zostawiając siarczyście palące ślady.Śmieje mi sie w twarz,głośno,ten dźwięk przewija mi sie przez uszy sprawiając im ból.Rzuca mną o ściany i podłogi,nie ma litości.Codziennie szepcze do ucha,nie daje mi spokoju,nie moge sie uwolnić.Daje mi wyraźnie do zrozumienia,że nie uciekne.Dusi mnie,płacze,i proszę,lecz nie reaguje,nie przestaje,zaciska palce.Wiem,że moje starania nad zaprotestowaniem nic nie dadzą,nie pomogą,jest silniejsza ode mnie,silniejsza niż myślałam.Ucicham,nie błagam..nie mam już po co walczyć,to nic nie da,jestem bezsilna,już nawet nie płacze kiedy bije,zaciskam zęby,płacz nie pomoże,zrozumiałam to.Ona nie odejdzie,zostanie ze mną,będzie trwała wiecznie,zza każdego rogu wyjdzie,z każdego cienia,z największej pułapki będzie uciekać by wrócić i męczyć,dręczyć,doprowadzając do skraju rozpaczy.Ona,nazywa się tęsknota,wie w jaki najczulszy punkt uderzać,nie pokonam jej,pozwole by mnie wykończyła/toboli1212
|
|
|
|
Wstaje,przeczesuje włosy,maluje sie,staje przed lustrem..cholera nie tak.Zmywam makijaż,robie nowy,znów przeczesuje włosy,wciągam spodnie,wygładzam na ciele obcisłą koszulkę,lecz znowu coś nie wygląda jak powinno.Ale to nic,moge sie tak zmieniać i poprawiać jeszcze milion razy,nie moge być nie idealna.Ukrywam sie pod maską udawanego szczęścia,i perfekcji.Pierdolenie,ja i bycie idealnym,ale inni muszą zazdrościć mi uśmiechu,robie to,unikam tym tego co dookoła wykańcza innych ludzi,szczerze,radze sobie z tym,że nie jestem sobą.Nie powiem..chciałabym wyjść bez makijażu,w dresach,z włosami pełnymi nie ładu,ale nie moge,ludzie patrzą,ludzie mówią,ludzie gnoją i kopią doły pod nogami.Więc stanę sobie tutaj w miejscu,przed lustrem,zmieniając w sobie na chama wszystko.Nie nakarmię ludzi moim cierpieniem i zagubieniem/toboli1212
|
|
|
|
Kocham Twoje spojrzenie,delikatne i obłąkane.Wiem,że słuchasz moich myśli.Wiem również,że mimo odległości która nas dzieli czujesz moją bliskość.Zawsze gdy tęsknie siadam na skraju przeznaczenia i prosze, by nasze drogi skrzyżowały sie ponownie.Niekiedy przytulam cisze i pozwalam samotności zawładnąć mym sercem..choć wiem,ciągle to wiem,że w każdym miejscu w którym sie znajduje Ty jesteś obok mnie.Gdzieś w środku,głęboko na samym dnie.Jesteś w sercu,na ustach,w głowie,wszędzie.Jesteś moim tlenem,oddycham każdym wspomnieniem Ciebie/toboli1212
|
|
|
|
Dodaj komentarz