 |
needyoou.moblo.pl
Budzicie się o poranku ze śpiewem na ustach. Znów po raz pierwszy od dawna patrzycie ufnie w przyszłość. Życie staje przed wami otworem niby kraina ze snów. I wtedy p
|
|
 |
|
Budzicie się o poranku ze śpiewem na ustach. Znów, po raz pierwszy od dawna, patrzycie ufnie w przyszłość. Życie staje przed wami otworem niby kraina ze snów. I wtedy powinniście popędzić jak najszybciej do psychiatry ze słowami: Awaria, doktorku. Czuję się zbyt dobrze. Proszę dać mi coś, co mnie zdołuje, zanim stracę grunt pod nogami.
|
|
|
|
Co za świat, miły Boże, już nawet skurwysyństwo nie popłaca.
|
|
|
|
Weź do ręki jakiś gruby notes i pióro, którym ci się dobrze pisze. Napisz idealny scenariusz. Stwórz wspaniałe postaci. Nadaj im takie cechy charakteru, jakie ci się tylko podobają. Wykreuj uch wygląd, ich uczucia - wszystko leży w twoich rękach. Wybierz jedną dla siebie, a potem stań się postacią, którą masz zagrać. Całkowicie wyłącz się z siebie. Wyjedź gdzieś, gdzie nikt nie będzie ci przypominał, kim jesteś. Teraz w okolicznych ludziach znajdź postaci z twojego scenariusza. Zacznij nowe życie. Postępuj według tego, co sam wykreowałeś. Jeśli inni ni będą się do tego stosować, delikatnie naprowadź ich na właściwą drogę. Problem pojawi się dopiero wtedy, kiedy scenariusz się skończy.
|
|
|
|
Przeszłość to przeszłość, nie ma co zawracać sobie nią głowy. Dość problemów dostarcza teraźniejszość.
|
|
|
|
Zamknęłam oczy i poczułam drżenie serca. Było silniejsze niż smutek i samotność, niczym wzburzone fale wstrząsało całym moim ciałem. Oparłszy się łokciami o tył ławki, usiłowałam przezwyciężyć drżenie. Nikt nie przyszedł mi z pomocą. Nikt nie mógł mnie uratować. Tak samo jak ja nie mogłabym tego zrobić dla innych. Chciałam rozpłakać się na głos, ale nie mogłam. Byłam na to zbyt dumna. Poza tym jest na świecie taki rodzaj smutku, którego nie można wyrazić łzami. Nie można go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać żadnego kształtu, osiada ciasno na dnie serca jak śnieg podczas bezwietrznej nocy. Kiedy byłam młodsza, próbowałam wyrazić taki smutek słowami. Ale pomimo starań, nie potrafiłam tego zrobić. Zaniechałam prób, zamknęłam słowa w sobie. Naprawdę głębokiego smutku nie da się wyrazić nawet łzami.
|
|
|
|
A co, jeśli czar pryśnie? Co jeśli rzeczywistość jest inna od tego, co za nią uważam? Nie ma innego sposobu, jak się przełamać i pozwolić działać Przeznaczeniu. Bo jeśli coś się stanie, nawet najmniejsza drobnostka, ta (nie)zupełnie nic nieznacząca, będę pewna, ze tak miało być. Z drugiej strony, jeśli tak ma być, to czy ja muszę pomagać Przeznaczeniu? Czy ono samo sobie nie poradzi?
|
|
|
|
Jeśli chcesz, by cię objęto, otwórz ramiona.
|
|
| needyoou dodał komentarz: |
2 grudnia 2011 |
|
|
Wiesz co, mogę ci powiedzieć z całkowicie czystym sercem, że nie ma ludzi niezastąpionych. Naprawdę. Ani ja, ani ty, nikt z nas, nie jest niezastąpiony. Ludzie prędzej czy później znajdą sobie kogoś innego, takiego jak ty, albo lepszego. Albo po prostu innego. Może bardziej… wyluzowanego, cokolwiek to znaczy. Może po prostu zabawniejszego, a może mądrzejszego, a może wprost przeciwnie – o inteligencji lewego buta. Każdego da się zastąpić. Zastąpił ją, zastąpiła jego. Zastąpiłam ją, zastąpię i jego. Zastąpili mnie, zastąpią i ciebie.
|
|
|
|
Załóż rodzinę, myj zęby, jedz widelcem i nożem, pracuj w biurze, chodź do kościoła, miej meble z Ikei, ubieraj się w H&M, miej psa, oglądaj głupie seriale, czytaj głupie książki z list bestsellerów, jedz tyle, co Statystyczny Polak, zarabiaj tyle, ile zarabia Statystyczny Polak, jeźdź na wakacje tam, gdzie Statystyczny Polak, zaprzyjaźnij się ze Statystycznym Polakiem i nigdy, przenigdy się nie wychylaj!
|
|
|
|
Dodaj komentarz