 |
narkotyzuje.moblo.pl
Przestaję się tlić. Już dość. Żarzące się palce parzą trzymane w dłoniach przedmioty. Sparzyłam swoją duszę. Popiekłam w twarz. Przewracam zwęglone oczy. P
|
|
 |
|
Przestaję się tlić.
Już dość.
Żarzące się palce
parzą trzymane w dłoniach przedmioty.
Sparzyłam swoją duszę.
Popiekłam w twarz.
Przewracam zwęglone oczy.
Podpaliłam kilka drewnianych figurek.
Ale już tyle.
Przygasam z sykiem.
Spaliłam się
wraz z uczepionym ust papierosem.
|
|
|
|
Usiadłam na kruchym wzgórzu. Nogi zwisały ze skarpy. Bujałam się nad przepaścią. Uczucie panicznego strachu które dotąd nieodmiennie otaczało moje ciało nagle zniknęło. Jak ranna mgła. Ja kąsająca zjawa pozostała jednak dusza. Kołysałam ja cierpliwie w krwawiących ramionach czekając aż zapadnie w sen. O twarz obijały się podmuchy wiatru. W plecy bił chłód zbliżającego się wieczora. A ja pół przytomna trwałam. Dłonie opierając na trawie. Nogi spuszczając w przestrzeń. Kiedy usnę? Czy stoczę się w dól? Czy uczepię kamienia? nie wiem. Cii... Dusza wreszcie zmrużyła gwieździste oczy spuszczając na nie zasłony grubych księżycowych rzęs. Pobladłam. Nie zadałam już więcej pytań.
|
|
|
|
Szarpną mną, rzucił wprost w obłąkany sztorm jego myśli. Pragnienie doświadczenia jego ust uderzało we mnie zwiększając się i zmieniając wciąż i wciąż w niekończący się koszmar przerażającego i nieopisanego buntu emocji o zapachu kawy i zwiędłych kwiatów kolejnego świtu. Zimne szpony głodu i zachłanności przenikały moją ledwo widoczną duszę.Pożerałeś mnie, rozdzierałeś na strzępy i napełniałeś drżącym , przerywanym krzykiem. Zapłakałam starając się przed tobą uciec. Czułam jak uciekają ze mnie myśli i życie. Odbiera mi zdolność ruchu, chęć ucieczki. nawet strach. Pozostawiając jedynie czarną rozpacz i tęsknotę. Osłabłam, a on pozwolił mi opaść na kolana.
|
|
|
|
Rosyjska ruletka między naszymi spojrzeniami. Poker rozkładany na podrażnionym słońcem ciele.
Rzucam kośćmi o prawo do kolejnych oddechów.
O prawo do dalszej bolesnej, kłamliwej, zdradliwej gry. O prawo do życia skołatanego między połówkami witraży. Sekwencji niedomówień. Systemów ciszy. Ciebie.
|
|
|
|
Zatrać się jeszcze raz pomiędzy cząstką drżącego uśmiechu wywoływanego przez zgryźliwe wspomnienia , a kolejny konflikt z rzeczywistością. Nie narzucaj losu skrótów i fałszywych rozwiązań. Pustych obietnic , powinności, samotności. Wyzbądź się tego co rani. jego zdjęć, pamiątek.. Albo nie.
Lepiej zdechnij mrucząc pod nosem smutne zniekształcona modlitwę do zkrzywionego Boga. Tak bedzie łatwiej.
|
|
|
|
Kiedyś oddałabym za ciebie wszystko. Bywało , że traciłam rozum , z czasem życie dla twojego westchnienia. Teraz, nie rzuciłabym niedopalonego peta jak kulawemu psu pod nogi.
|
|
|
|
Bądź tu proszę ze mną. Choć na chwilę. Na zawsze. Tu ze mną , przy mnie, obok. Przytul. Powiedz że jesteś. Oddychaj głęboko. Razem. Tak bardzo pragnę ciebie.Twojej obecności. Siądź ze mną , postój, spaceruj. Łam bariery, burz mury. Bądź tak blisko jak się tylko da. Jeszcze bliżej. Proszę zostań. Będzie fajnie.
|
|
|
|
Niedobranie właściwe argumenty. Argumenty niewłaściwie dobrane. Niewłaściwie dobrane argumenty.
|
|
|
|
Gdy całowałeś świat rozpływał się jak prawdziwa mgła. Światło eksplodowało z rykiem. Wspinało się plątaniną pasm, płynęło kaskadami, rozbłysło mirażami, tworząc wzory pulsujących barw- prostych i gorących jak autostrady na pustyni, skręconych i wirujących jak tornado. Pragnienie wzmaga dzikość.
|
|
|
|
Mój głos był jedynie drżeniem w pustej operze jednego spojrzenia.
|
|
|
|
Jesteś dla mnie czysta abstrakcją. Picassem dla płótna umysłu.
|
|
|
|
Dzięki tobie stałam się kompletną . Kompletną idiotką.
|
|
|
|
Dodaj komentarz