 |
|
Do T~Drżaca okryta purpurą z podekscytowania nagle słyszę twoje imię odwracam się pospiesznie widzę Cię znów jesteś idealny nie ważne co byś założył jak się zachował, Odwracam się nerwowo szukam cię w tłumie moje oczy widzą twoje bronię się przed twym spojrzeniem boję się co może ono oznaczać.
|
|
|
|
Do T~ Ciepłe kwietniowe popołudnie beztrosko siedzę na ławce ze znajomą, w krwi wciąż procenty powodujące że jestem śmielsza. Widzę kogoś z twoim stylem, jego kolegę dziwnie znajomego, fiolet uderza do moich oczu - tak to Ty... nigdy nie spodziewałabym się ciebie tu i teraz. Odprowadzam Cie wzrokiem nagle nasze spojrzenia spotykają sie i trwamy tak wydawałoby się setki lat a to zaledwie kilka sekund.
|
|
|
|
Z jednej strony chciałabym aby było jak dawniej, z drugiej zaś wiem że nie byłoby mi dobrze z tobą. Ja to wszystko wiem ale i tak coś sprawia że potrzebuję twojego zainteresowania jak nikogo innego.
|
|
|
|
Być może dobrze się stało. Zanim na serio w to weszliśmy. Problem w tym że wszystkich teraz porównuję do ciebie, co byś na temat danej osoby powiedział, miał byś rację. Imponujesz mi strasznie ale muszę zacząć traktować cię inaczej tylko jak znajomego.
|
|
|
|
Myślałam że to będzie na tyle jednak widzę, zaintrygowało cię to. Chcesz więcej. Wymieniamy coraz więcej zdań. Już wiesz. Moje nerwy. Twoje spojrzenie. Wszystko jasne. Nie do odpisania co odczuwam wewnątrz. Nie mówiąc już o samym pierwszym spotkaniu. Boisz się, mimo iż tak nam dobrze się rozmawia. Ja to rozumiem i jestem cierpliwa. Momentami nie wytrzymuję. Daję upust złości i poczuciu niestabilności jakie mi dajesz. Mówię - ok. that's it. Impuls z twojej strony i już znów się zatracam. Pewnie robisz to nieświadomie, a ja głupia robię sobie nadzieję. Ech, tak mało czasu pozostało. Nie mogę tego przeboleć.
|
|
|
|
Siedzę na ławce widzę kolesia z ciekawym stylem, ciągle roześmiany, pewny siebie. Nie jestem nawet zafascynowana. Skądś go kojarzę. Biologia - ryzykuję ochrzanem od nauczycielki gapiąc się ciągle w okno gdy ma wf. Sama nie wiem co ale coś przykuwa mój wzrok w jego stronę. Ranek zanim rozpoczynają się zajęcia siedzę przed salą ,obok mnie koleżanka, beztrosko rozmawiamy. Widzę go siedzi idealnie na przeciwko mnie nawet w tej samej pozycji. Lekko zerka w moją stronę, widzę to kątem oka. Lekcja na drugim końcu szkoły,jak ja tego nienawidzę tyle ludzi, lecz wiem już, że zaraz mnie minie.Znów widzę jego spojrzenie, odwracam wzrok. Stoję z koleżanką przed salą,idzie on. Coś każe mi odwrócić głowę, mijasz mnie dzielą nas milimetry czuję twoje spojrzenie, udaję nie zainteresowaną. Już wiem skąd go znam przypominam sobie minuty w których go widziałam. Nie było ich wiele. Maleńki impuls spowodowany zbyt dużą ilością alkoholu. Tylko wpis. Piszesz do mnie. Wymieniamy kilka zdań. Cisza.
|
|
|
|
Do G. ~Lubię kiedy wiem co robisz, nie chcę cię kontrolować. Wiem, że traktujesz mnie inaczej niż je. Nie pozostało nam wiele czasu, daj nam jedną szansę, daj mi jedną szansę, a przekonam cię do siebie. Nie będziesz się już bał. Mam trochę więcej odwagi nawet na to by spojrzeć ci w oczy kiedy mnie mijasz. Boję się myśleć o przyszłości w ciepłych barwach. Czas pokaże, a jest go tak cholernie mało...
|
|
|
|
Kto by pomyślał, że taki odmieniec jak ja pragnie z całych sił normalności. Tego co mają wszyscy. Może coś jest jednak w pozostawaniu jedynym w swoim rodzaju... Jedynym, no właśnie.
|
|
|
|
Do T. ~Kim jesteś w moim życiu? Kimś w rodzaju idola nastoletniej dziewczyny, która marzy, buduje w swej głowie nierealne scenariusze, które nigdy się nie spełnią? Sama nie wiem. Wiem, że za każdym razem gdy czuję się samotna wracam do myśli, wspomnień o Tobie... Ma to sens? Jesteś dla mnie trochę jak postać z serialu wyidealizowany w mojej głowie, liczę na to, że zakochasz się we mnie i będziemy kiedyś razem. Głupie czyż nie? Pytanie tkwi kto tu jest opcją, Ty czy Oni? Dla którego byłabym w stanie zapomnieć o reszcie... Tego nie wiem.
|
|
|
|
Do G. ~Zamyślenie czy zobaczę Cię dziś. Cisza i mgła choć w tle dziesiątki osób. Pustka w głowie. Nagle Ty. Źrenice rozszerzają się, serce zaczyna bić szybko, spoglądasz na mnie, lecz łapię tylko ułamek twojego spojrzenia. Dobre i to. Po wczorajszej rozmowie mam coraz większe nadzieje, tylko sama nie wiem na co...
|
|
|
|
Do G. ~Krótkie spojrzenie. Przemyślałeś to? Stęskniłeś się, czy tylko rzuciłeś okiem aby upewnić się, że nic z tego? Chyba nic z tego, skoro nawet nie napiszesz.
|
|
|
|
Do T. ~Nie mogłabym o Tobie nie wspomnieć. Jesteś w moim życiu już od kilku lat. A na poważnie od stycznia 2012r. Sama nie wiem co do Ciebie czuję. Są inni - chwilowe fascynacje, ale i tak do Ciebie "wracam". Pamiętam tyle sytuacji w których byliśmy tak blisko siebie, a Ty pewnie nawet mnie nie kojarzysz. It's hard to find the words...
|
|
|
|
Dodaj komentarz