 |
kinia10107.moblo.pl
Cześć mój ty słodki kochany przeuroczy kruchy chudy piegowaty i najcudowniejszy wszechświecie. Chciałabym być tam i pisać tą notatkę własną ręką i gryzmolić te ws
|
|
 |
|
Cześć, mój ty słodki, kochany, przeuroczy, kruchy,chudy, piegowaty i najcudowniejszy wszechświecie. Chciałabym być tam i pisać tą notatkę własną ręką i gryzmolić te wszystkie litery, które zazwyczaj wyglądają jak egipskie hieroglify, gdy się denerwuję, a w tej sytuacji, dokładnie tak by było. Chciałabym móc całować cię na dzień dobry i ma dobranoc, choć najpewniej robiłabym to w każdej możliwej chwili, która by się nadarzyła. Gdybym miała opisać czym dla mnie jesteś w 3 słowach, odpowiedziałabym "całym moim życiem". I wierz lub nie, ale jestem zdolna do racjonalnego myślenia. Miałaś być na chwilę, a zostaniesz na zawsze. Dałabym sobie za to rękę uciąć. Nie chcę już być tu bez ciebie, mój świat kończy się tylko i wyłącznie na tobie. Przepraszam za każde kłamstwo, dziękuję za kolejne szanse. Obiecuję o nadrobić. Mamy przecież całą wieczność, prawda? PS.Nadal ustaję w przekonaniu, że słowami można dotykać czulej niż dłońmi. Ty mnie cały czas molestujesz. Kocham Cię. ~ Nicola
|
|
|
|
Nie potrafię wybaczyć sobie, że na to pozwoliłam. Wiem, że mnie nie było, wiem, że byłam złą przyjaciółką, wiem, że nie potrafiłam podnieść cię na duchu. Wiem i przepraszam. Przepraszam, że nie pomagałam kiedy to było potrzebne, przepraszam, że mnie nie było, przepraszam, że nie chciałam być. I może już nic dla ciebie nie znaczę, ale dalej płaczę twoimi łzami, ciągle się o ciebie boję, nadal nie mogę przejść obok tego obojętnie. Ale chyba nie ma już dla mnie miejsca, nie tam gdzie kiedyś. I wiem, że ona daje ci szczęście, wiem, że ona była, kiedy ja nie istniałam dla nikogo. Wiem, że nigdy nie będzie już jak kiedyś. Bo nie chcesz, żeby wrócił ten sam ból, ja też tego nie chcę. Uciekam od bólu, ale nie chcę uciekać od ciebie. Naprawdę, nie chcę. Bo nawet jeśli nie rozmawiamy, ja słyszę twój głos w mojej głowie, i uśmiecham się. Bo bardzo tęsknie za twoimi słowami i nadal bardzo cię kocham, przyjaciółko. / black-lips. do ...
|
|
|
|
Nie skreślaj mnie, dlatego, że mam blizny. To nic nie znaczy, każdy je ma, każdy krwawił, wewnętrznie, zewnętrznie. I to, że je mam nie zabrania mi życia, nadal mam prawo się śmiać, cieszyć z niczego. Bo nawet jeśli ktoś krwawi, to nadal jest człowiekiem. Nawet bardziej niż kiedykolwiek. Bo blizny dają życie, pobudzają martwe komórki, prawda? Już nie ma ran, są blizny, i tylko one patrzą na moją śmierć, tylko one mogą na mnie krzyczeć. Tylko blizna rozumie bliznę. / black-lips
|
|
|
|
Skąd wiesz, że żyjesz? Może jesteś trupem, może krew nie krąży już w twoich żyłach, może umarłeś tak cicho, że sam tego nie zauważyłeś? Może świat uśmiercił cię już dawno i istniejesz tylko dla siebie? Już nikt nie potrzebuje twoich dłoni, nikt nie chce patrzeć w tym samym kierunku. Nie ma już nikogo, nikt o tobie nie pamięta. Nawet śmierć zapomniała. Ona też skradała się do twojej duszy, nie chciała cię obudzić. Nikt nie chce cię budzić, umarłeś dla wszystkich. A ty tego jeszcze nie widzisz? Ciebie już nie ma. Skąd mam wiedzieć, że żyję? Skoro u mnie też jest cicho? Nie ma śmierci, nie ma niczego. Nikt mnie nie budzi, nikt nie rozmawia, nikt nie słucha. Może ja też umarłam w ciszy? /black-lips.
|
|
|
|
Dziś choruję na przewlekłą chorobę, zwaną miłością. Dławię się nią, ulegam, żyję. Żyję miłością, jestem nią przesiąknięta, gdziekolwiek nie spojrzę widzę miłość. Ale nie tylko ona mnie dopadła. Choruję też na wspomnienia, ciągle mnie dręczą wizje przeszłości, które nie pozwalają mi oddychać.I miłość zabija wspomnienie, wspomnienie zabija miłość. I już nawet nie wiem, która choroba jest tą groźniejsza. Nie wiem czy umrę z miłości, czy z tęsknoty. / black-lips
|
|
|
|
Zgubiłam sens, ciągle go gubię. Nie umiem znaleźć słów, które pozwolą mi zrozumieć swój stan. Ból to zbyt mało, ból można przezwyciężyć, ból mija, a mój nieból ciągle jest. Wszystko nim przesiąka, każda część mojego nagiego świata krzyczy. I moja dusza wije się z bólu, bo ciężko jest jej wytrzymać. I nie wytrzymuje, i wszystko wydaje się większe. A ja staję się taka malutka, taka nieważna. Mój nieból jest miejscem, do którego znów zaglądam. Moja dusza znów umiera, bo nic jej nie boli. Przecież nie mam powodu do śmierci, prawda? / black-lips.
|
|
|
|
Na szczęście umiem żyć bez radości, przywykłam do tego. Nie muszę się uśmiechać, żeby wiedzieć, że potrafię istnieć. Bo potrafię, i robię to doskonale. Wcale nie widać po mnie, że czasem nie mam sił, żeby zmusić słabe serce do pracy, wcale nie słychać,że głos załamuje się, gdy emocje szarpią moją duszę, wcale nie czuć, że czasami łapie się brzytwy,bo mój świat spada w dół, wcale nie można wiedzieć ile razy umierałam w środku. Umierałam i rodziłam się. Znów ta sama, niedoskonała, z bagażem przeżyć, z ograniczoną ilością siły i cierpliwości. Muszę tylko pozwolić sobie żyć, tylko tyle. Przecież życie nie jest niczym trudnym, muszę tylko chcieć. Muszę. /black-lips.
|
|
|
|
I pewnie niedługo zaakceptuję całą tą sytuację, i pewnie nawet kiedyś przestanę ciągle płakać i wspominać, i pewnie wkrótce wszystko wróci do normy. I może nawet zacznę się wtedy trochę uśmiechać, co Ty na to? Byłoby dobrze, gdyby te wszystkie czarne myśli wyfrunęły z mojej głowy i mogłabym nawet poczuć, że żyję. I żyłabym, całym życiem. Ale to za jakiś czas, teraz chcę posiedzieć i popłakać nad wszystkim i niczym. I kiedyś przyjdzie czas na życie, i kiedyś wszystko minie, i kiedyś moja dusza zmartwychwstanie, by żyć. / black-lips.
|
|
|
|
Nienawidzę tej bezsilności, nienawidzę tego, że nie mogę być przy tobie, nienawidzę, że nie ma mnie tam, że nie mogę przytulić cię teraz, bo wiem jak jest ciężko, i wiem jak bardzo kogoś potrzebujesz. I nienawidzę siebie za to, że nie ma mnie przy tobie. Nienawidzę,nienawidzę,nienawidzę! / black-lips
|
|
|
|
Rozpadam się. Czuję jak moja głowa zwisa bezwładnie na piersi, które krzyczą bólem. Ich też nie oszczędziłam, one też ponoć miały mi pomóc. One to pamiętają, ciągle przypominają sobie o bólu, który im zadałam. I nie pozostają mi dłużne. Ugniatające serce, które piecze bardziej niż zwykle, przytłaczają płuca, które nie są już tak wydaje. Teraz nie mogą bez trudu napełniać mnie życiem, przez co krew krąży wolniej, skóra blednie, oczy pieką, a dusza umiera. /black-lips
|
|
|
|
Umarłam, kolejny raz umarłam. Moje ciało sprawia pozory zwykłego ciałka niedojrzałej do końca kobietki. Podobno jeszcze oddycham, moje płuca wciąż napełniają się życiodajnym tlenem. Słyszałam od kogoś, że wciąż się uśmiecham, kąciki moich ust unoszą się mimowolnie. Umieram tak i rodzę się. Każde kolejne narodziny są dla mnie niespodzianką. Umierając zawsze myślę, że to koniec, że już nie muszę męczyć się byciem tu. Jednak to jeszcze nie teraz, nie dziś. /black-lips
|
|
|
|
Nawet nie zdajesz sobie sprawy jak cholernie uszczęśliwia mnie twoja osoba.
|
|
|
|
Dodaj komentarz