 |
katajiina.moblo.pl
Lubie waniliowy jogurt pitny zielonego kubusia słodkie perfumy mleczną czekoladę dobrą muzykę śmieszne filmy czytanie waszej twórczości na moblo śpiew ptaków
|
|
 |
|
Lubie waniliowy jogurt pitny, zielonego kubusia, słodkie perfumy, mleczną czekoladę, dobrą muzykę, śmieszne filmy, czytanie waszej twórczości na moblo, śpiew ptaków, ciepły deszcz, walkę na poduszki. Uwielbiam jazdę konną, długie spacery, rozmowy z przyjacielem, tworzenie powieści, przesiadywanie na parapecie, grę na gitarze, tworzenie bitów z "braćmi", niekończące się bóle brzucha spowodowane śmiechem. Kocham Ciebie. /katajiina
|
|
|
|
Wiem, że jesteś zdolny, wielokrotnie mi to udowadniałeś, ale nie sądziłam, że potrafisz wpakować w jedno łóżko 7 dziewczyn w przeciągu jednego weekendu. /katajiina
|
|
|
|
Idąc ulicą i słysząc grupę małolat, które przekrzykują się, która lepiej robi loda zastanawiam się gdzie podziały się te czasy, kiedy w ich wieku kłóciłam się z koleżankami, która ma lepsze imię na bierzmowanie. Świat schodzi na psy. /katajiina
|
|
|
|
Uwielbiam małe dzieci. Ich słodkie minki kiedy coś nabroją. Te świecące oczka, które sprawiają, że nie potrafimy się na nie złościć. Małe rączki, które sięgają w naszą stronę by się przytulić gdy jest im źle. Naprawdę uwielbiam małe dzieci. Problem polega w tym, że ty nie masz 4 lat, masz ich 21. Więc nie licz na to, że kiedy popatrzysz na mnie ze słodką minką i wyciągniesz ręce, wybaczę Ci zdradę. /katajiina
|
|
|
|
To zabawne, że najwięcej o naszym życiu 'wiedzą' ci, którzy nie uczestniczą w żadnej jego części. Zawsze mają o nas coś do powiedzenia i zawsze lepiej wiedzą co w danej chwili robimy. Zawsze to oni informują otoczenie o tym dlaczego nie ma nas dziś na uczelni, czy co robiliśmy zeszłego wieczora. To oni zawsze wyrywają się do udzielenia odpowiedzi na pytanie z kim chodzimy i ilu mieliśmy już partnerów. Wiedzą o nas wszystko poza jednym drobnym szczegółem - że jesteśmy zupełnie inni niż im się wydaje. /katajiina
|
|
|
|
Nie wygrałam konkursu piękności. Ani muzycznego. Ani recytatorskiego. Ogólnie to... Nigdy. Żadnego. Nie ogłoszono mnie ani królową balu, ani dziewczyną roku. Nawet przewodniczącą w klasie nigdy nie byłam. Nie specjalnie mi to przeszkadzało. Nie żebym niczego w życiu nie osiągnęła, ale po prostu nie lubię pchać się w tłum ze swoimi ideologiami czy racjami. Nie lubię przebijać bariery jaką jest moja prywatność. Jednak jest coś co udało mi się wygrać. Jest tytuł, bez którego nie mogłabym się obejść. I może zabrzmi to egoistycznie ale wiem, jestem pewna, że nikomu nie uda się tego dokonać. Jestem Panią Twego serca. I jestem z tego dumna. /katajiina
|
|
|
|
W życiu nadchodzi taki moment kiedy nawet przyjaciele muszą się rozstać. I nie dlatego, że sie od siebie odwrócili, ani nie dlatego, że coś ich podzieliło. Przyczyną takiego biegu zdarzeń jest coś co zwie się własnym życiem. I mimo, że przyjaciele są częścią naszego własnego życia to przychodzi taki moment kiedy czas jaki z nimi spędzamy ogranicza się do minimum. Nadal są naszymi przyjaciółmi i z pewnością zawsze będą, ale mąż / żona, dzieci, praca, dom - to wszystko sprawia, że zapominamy, choć nie świadomie, o naszych kochanych przyjaciołach. Może nie na stałe i może tylko na chwilę, ale niestety jeden miesiąc, a nawet tydzień, wystarczy by z ogromnej przyjaźni nasze relacje spadły na tak zwany drugi plan. A role drugoplanowe są mniej istotne. I często nikt ich nie zauważa. /katajiina
|
|
|
|
Popadła w depresje. Ciężko jej było się z niej wydostać. Tygodniami wracała zapłakana ale udawała że wszystko jest ok. Przyjaciele, rodzina, znajomi - nikt nie poznał, ze jej oczy przykrywają morze łez. Tylko wieczorem cicho szlochała w pokoju, zamknięta na klucz i przykryta kołdrą. Jej serce mówiło dość, miało dość. Przepełnione krzywdą i bólem kuło i nie pozwalało jej spać. Coraz rzadziej bywała w szkole bo nie mogła znieść już wyzwisk. Chodziła do niej tylko czasami, ale w cale nie było lepiej. Każda wizyta tam kończyła się dołem moralnym. W końcu wyniszczona i zmęczona drwinami zrezygnowała z marzeń. Odeszła ze szkoły. I nikt nawet tego nie zauważył. Jedyne co po niej pozostało to słowa jej wrogów - a ta idiotka pewnie znów musi się wyspać a potem dziw że nic nie umie. /katajiina
|
|
|
|
I pozostał ostatni apel do pedagogów - nie widzicie nic co macie przed oczami. Widzicie tylko to, że nie ma jej w szkole, że znów wagaruje, że znów chodzi smutna - pewnie ćpa i zeszła na złą drogę - tylko tyle potraficie powiedzieć. A czy waszym pieprzonym zadaniem nie jest zauważanie tego, że pilnie się uczy, że zawsze jest na wykładach, że zawsze ma zadanie przez co jest obiektem drwin? czy waszą rolą jako pedagogów nie jest spostrzeganie tego że cała grupa, że 15 osób, drwi z niej? że napędem tego wszystkiego jest zazdrosna dziewczyna z siłą przebicia, która swoim zamiłowaniem do gnębienia innych zniszczyła już nie jedno życie? Czy waszym zadaniem nie jest... nie jest... a raczej nie było, bo teraz nic już nie można zmienić . /katajiina
|
|
|
|
Świat schodzi na psy. Bo dziś jednym z największym atutów i priorytetów jest nie słuchanie rodziców, wagary i zeszmacenie się. A jeszcze jak do tego zniszczymy komuś życie to już w ogóle - nobel! Gdzie te czasy kiedy można było powiedzieć "sorka ale nie będzie mnie na imprezie. Idę do babci na urodziny". Dziś takie zdanie równoważna jest z obniżeniem swojej pozycji stadnej o co najmniej nieskończoność, zejście na setny plan i stanie się kozłem ofiarnym - bo przecież jak można woleć babcie od schlania dupy i orzygania połowy ulicy z bandą osób, które znasz od miesiąca. /katajiina
|
|
|
|
Nie ma pukania kolego. Moja dupa jest tylko out. /katajiina
|
|
|
|
- Ciekawe ile trzeba czekać zanim z frajera wykluje się prawdziwy mężczyzna. - Kochana, to nie ten gatunek, to tak jakbyś czekała aż z pisanki wykluje Ci się kolorowy dywan, i to najlepiej z puszystymi frędzelkami. /katajiina
|
|
|
|
Dodaj komentarz