 |
forever-you.moblo.pl
Urodziłeś się żyjesz i kiedyś przyjdzie ci umierać: żyj i rób to co sprawia ci radość nie żałuj niczego co powoduje że jesteś autentyczny nie obawiaj sie kochać gł
|
|
 |
|
Urodziłeś się, żyjesz i kiedyś przyjdzie ci umierać: żyj i rób to, co sprawia ci radość,
nie żałuj niczego co powoduje, że jesteś autentyczny, nie obawiaj sie kochać głośno, szanuj ludzi, doceniaj bliskich i przyjaciół, śmiej się i płacz, czasem z sensem, a czasem niedorzecznie.
Wyrażaj swobodnie myśli, nie kryj emocji, nie krzywdź świadomie.
To twoje życie, twoje wybory, sukcesy i porażki. Upadłeś, nie leż zbyt długo, jesteś człowiekiem i żyj jak człowiek, rzadziej pochylony, częściej wyprostowany.
Nie daj sobie wmówić, że jest inaczej, bo inaczej nie czujesz, że żyjesz, bo inaczej powoli konasz każdego dnia, marząc, aby ponownie się narodzić, a to nie nastąpi.
Przyjmuj od życia lekcje, wyciągaj wnioski i sięgaj po to, co najlepsze, dziękuj ciepłem, pokorą, szacunkiem i sercem.
Walcz teraz o szczęście, nie gdy okazja bezpowrotnie ci zwiędnie. I pamiętaj, nie urodziłeś się, aby żyć bezbłednie.
|
|
|
|
Przypadki nie istnieją, wszystkie rzeczy które się zdarzają, zdarzają się w jakimś celu!
Czas zrealizować swój kolejny cel :*
|
|
|
|
Powiedziałam ci kiedyś że decyzja musi być nasza wspólna a po za tym na żywo a nie przez tele, chociaż mam nadzieję że to się nigdy nie stanie.:-). Skoro się wystraszyles to musi Ci troszkę zależeć :-) tak wiem że bardzo Ci zależy,mi też guptasie.
|
|
|
|
Miałam dziś dużo czasu żeby przemyśleć parę spraw, i doszłam do paru wniosków, przemyslałam tyle historii ale i tak ich pewnie nie przeżyjemy i nie zrealizujemy.
|
|
|
|
Pragnę rzeczy zakazanych :*
|
|
|
|
" w snach jesteśmy na tyle odważni by przekroczyć wszystkie granice"
|
|
|
|
gdy nie widujemy się długo
umawiam się z tobą we śnie
tam jest jak być powinno
tam zawsze jesteś
mogę cię wyśnić tak jak chcę
i gdzie chcę
nie różni się to wcale od prawdy
bo czuję, że naprawdę tam jesteś
więc gdy nie mogę usnąć przy tobie
ty zwyczajnie zasypiasz w mojej głowie.
|
|
|
|
Znów znajduje się w tym samym punkcie co zawsze o tej porze, leżę i rozmyślam o tobie. Ty chociaż masz moje perfumy a ja muszę szukać w pamięci twojego zapachu.
|
|
|
|
Ty nie masz czasu się spotkać, ja znów nie wiem czy Ci wierzyć,
choć nie znam Twoich intencji, czuję się zmieszany,
to czuję radość i ulgę, kiedy rozmawiamy,
znów nie śpię, bo z Tobą piszę, jak nie pisze to też nie śpię,
bo albo o Tobie myślę, albo widzę Ciebie we śnie,
wiem, że się stęskniłaś, ja też się stęskniłem jak Ty,
i dalej chyba tęsknię, kiedy nie gadamy dwa dni,
może powinienem przerwać ten wątek,
mam olać tęsknotę, czy olać rozsądek...
|
|
|
|
Wiem, że leżysz zapłakana, kiedy piszesz sms-y
I dobija mnie świadomość, że nie mogę Cię pocieszyć
Bo ciągle mi zależy, chciałbym móc Ci teraz pomóc
Wiem, że Ty nie możesz gadać, i chcesz
żebym wszedł do domu.
Wyjrzyj przez okno, zobacz czy tam jeszcze jestem
Może zobaczysz butem zrobione na śniegu serce
Popatrz sobie na nie, to jak moich uczuć kalka,
Może będzie jeszcze całe, bo moje jest już w kawałkach.
|
|
|
|
Wspominam ten moment, nasze spotkanie pierwsze
Już wtedy obiecałem sobie, że tego nie spieprzę
I może to bardzo głupie, albo chociaż trochę śmieszne
Ale dalej chyba łudzę się, że coś z tego będzie
Choć nie znaliśmy się długo, byłaś bliską mi osobą
Przez ten okres, nie widziałem świata poza Tobą
I dalej go nie widzę, nie wiem jak sobie poradzę.
Znasz ten ból, kiedy uczucia biorą nad Tobą władzę?
Mogłaś być tą jedyną, byłaś moim ideałem
A najgorsze w tym wszystkim, jest to, że jesteś nim dalej
Każdy Twój ból czułem na sobie, kiedy Cię pocieszałem
I mogłem go czuć podwójnie, żebyś Ty nie czuła wcale
Choć po mału przeczuwałem, że im będę lepszy i
bardziej idealny, tym prędzej coś się spieprzy
Dziś stoję pod Twoim domem, czuję złych emocji fale
I patrzę na próg drzwi, w których ostatnio Cię całowałem..
|
|
|
|
„– Przepraszam – wyszeptałam. Za to, że nie potrafię przestać pragnąć, żebyś całował mnie do utraty tchu. Za to, że nie potrafię zapomnieć o tym, jak smakowałeś. Że zastanawiam się, czy kiedykolwiek jeszcze poczuję taki sam dreszczyk emocji, jaki poczułam, kiedy twoje usta dotknęły moich. Że kłamię i udaję zadowolenie, że jesteśmy tylko przyjaciółmi”.
Czy można wyrzucić z pamięci ukochaną osobę?
|
|
|
|
Dodaj komentarz