 |
fluorescentdye.moblo.pl
No i tak to już bywa że nos się gdzieś wtyka. Niucha węszy i szuka. Oczekując tego co dobre.. oczekując najmniejszego zrozumienia. Gdy w głowie już poniewierane myśl
|
|
 |
|
No i tak to już bywa, że nos się gdzieś wtyka. Niucha, węszy i szuka. Oczekując tego co dobre.. oczekując najmniejszego zrozumienia. Gdy w głowie już poniewierane myśli, zdarzenia i niektóre słowa. Gdy w sparaliżowanym sercu krwi trochę, uczuć garstka wystawiona na próbę.
|
|
|
|
No, żeby to było takie proste...
|
|
|
|
Chociaż raz w życiu wybrać ta odpowiednia drogę.. chociaż raz w życiu obrać ten właściwy cel.. chociaż raz w życiu go osiągnąć
|
|
|
|
Bo w tym świecie czuje się niczym wilcze szczenię.. Błąkam się wszędzie, bezbronnie podążam nocna pora za księżycem w pełni. Zastaje w tyle za innymi.. moje małe wilcze łapki nie są wstanie jeszcze tak szybko się ruszać. Małe serduszko nie nadąża pompować życiodajnej krwi płynącej w tym kudłatym ciałku.. Wszystko co mnie otacza wydaje się takie potężne i olbrzymie. Szczeniak porzucony na pastwę losu w wielkim i tajemniczym lesie, gdzie przemoc jest codziennością, a lodowate podmuchu wiatru kołyszą Cie do snu. Tak właśnie tu teraz jestem. Otulony zaś szykuje się na kolejny poranek z walka o własne wilcze życie..
|
|
|
|
Zdecydowałem się ze rusza jednak moje sztywne, prawie martwe już ciało do przodu. Popchnę je by niczym z górki się turlało. Zacznę szukać czegoś co mogłaby mi w jakikolwiek sposób pomóc, co mogłaby sprawić ze poczuje sie odrobinę lepiej. I odnajdę to.. "Chodźby wiało mi w ryj halnym, a deszczem oraną miał twarz..."
|
|
|
|
Part I/ -Spójrz tylko.. czy to nie Serce krwawiące spoczywa na ławce..? Siedzi niczego sobie na tym cholernym mrozie, stygnie, zamarza, krew mu zimna krzepnie. Gęstnieje ciemniejąc i zastygając niczym lawa na pokrytym już lodem chodniku. Tylko w zmarzniętych łapach coś trzyma jeszcze.. litery jakieś, jakby imię czyjeś? Dziwne to bardzo lecz co to..!? Kolejna ławeczka a na niej spójrz tylko.. To Mózg tam siedzi, taki bezbronny, niewinny a już zepsuty, pełen czarnych myśli.. Widzisz tą czarną smuge dymu nad nim..? Nie to nie ciepło które z niego uchodzi. Przegrzał się widocznie próbując ustalić co czynił do tej pory, dlaczego właściwe cokolwiek czynił.. - Widziałem ich już tutaj, ciągle tu przesiadują.. tak jakby w ogóle się z tond nie ruszali, dziwne prawda? Jakby po prostu zastygli, wyłączając po drodze wszystkie funkcje życiowe których byli kiedyś posiadaniu..
|
|
|
|
Part II/ -Oni już nigdy pewnie stad nie pójdą.. będą tu tak sobie siedzieć przez następne dziesięciolecia aż do śmierci. Ale wiesz co w tym wszystkim jest najgorsze? Że pomimo tego wszystkiego, tego co obaj czuja.. Nigdy nie zamienia ze sobą słowa. Różnica w egzystowaniu ich jest tak wilka ze przypomina mi tylko wielki kanion, który nie bez przyczyny jest tak nazwany. To jest właśnie najsmutniejsze. Niemal ze bracia wyrwani z jednego ciała byli, wyrwani i rozdzieleni do dnia sądu ostatecznego w którym zapewne obaj zwyczajnie zginą. -Nienawidzę momentów w których uświadamiasz mi jak bardzo zwariowany jest ten świat, ale dzięki temu mego stawiać kolejne kroki po twardej ziemi. Dziękuje Ci za to.....
|
|
|
|
I know the part of the forest where you shouldn't go. Now out of the woods and out in the day, I see there's too many prophets here. / A.C Newman - Prophets
|
|
|
|
Własnie w ten ze nieokiełznanie twórczy sposób.
|
|
|
|
Part I - Tak zamknąć oczy i zasnąć sobie. Zasnąć i śnic o wszystkim, o własnych pragnieniach, o marzeniach, o tym co jest zwyczajnie niemożliwe. Śnić o chmurach i życiu na nich, o wylegiwaniu się w przestworzach, o podróżowaniu na latającym dywanie z turbanem na głowie. O tym wszystkim jednocześnie. Zagarniając sny do jednego wielkiego worka by stworzyć niekończącą się opowieść.. naszą senną historie w której wszystko jest możliwe. W której za rogiem nie czaji się żadna owłosiona bestia, bestia która potrafiłaby rozszarpać i pozbawić życia dosłownie wszystkich i wszystkiego w czym płynie jakakolwiek krew. Trzask! Ale co to się ze mną dzieje? Moje kości nagle zaczynają kruszec, łamać się zwyczajnie. Głowę zaczyna przepełniać się psychopatycznym zwierzęcym instynktem. Wyostrzają się nagle wszystkie zmysły.. czyje zapach krwi. Jest źle śniący człowieku, uciekaj stad, obudzi się wreszcie bo żgniesz ostatecznie!
|
|
|
|
Part II - Tak to ja jestem tą bestia, bestia w Twojej projekcji snu. Nie będzie zaczarowanego lasu przygód, nie będzie latających wróżek z którymi możesz sobie pogawędzić. Nie będzie nic co przypominało by Ci że istnieje cokolwiek innego niż ucieczka przede mną. Ucieczka przed Twoja chorą i wyimaginowana wyobraźnią która zmusza Cie do tego wszystkiego. Do zwykłego cierpienia. Ale nie martw się o to.. gdy Cie już znajdę krótko pocierpisz. Po patrze chwile tylko jak jakieś nędzne Zycie z Ciebie uchodzi.. później po prostu zabije, dokończę me dzieło. A co z Twoim truchłem sie stanie spytasz pewnie? Obudzisz się pewnie z zadra w psychice, z obsesja tego ze ktoś Cie kiedyś zabije. Ja poczekam tylko, aż Cie znajdę w tym prawdziwym śnie, w rzeczywistości której żyjesz. W śnie z którego się już nie obudzisz.
|
|
|
|
Dodaj komentarz