Już nie będziemy na noc całą Wymykać się, gdy inni zasną — Chociażby serce wciąż kochało A księżyc świecił równie jasno. Rękojeść słabsza jest od ostrza, Choć dusza żyje — pierś się dusi; I, choćbyś była mi najdroższa, Miłość też tchu zaczerpnąć musi. Choćby więc dwoje serc w nas chciało Bić jednym tętnem aż do brzasku Już nie będziemy przez noc całą Wałęsać się w księżyca blasku. G.G.Byron

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!