Zaczęła krzyczeć. Po rękach spływała jej krew. Uderzyła pięściami o podłogę. Ciągle krzyczała. Wyła z bólu. Ale nie z fizycznego. Nie, nie bolały ją ręce pocięte żyletkami. Nie bolały sine od zaciskania pięści. Nie bolały spuchnięte od przygryzania usta. Bolało ją serce. Jak mogła być tak naiwna!? Jak mogła być tak głupia i myśleć, że jemu chociaż trochę zależy. Nie miała już złudzeń. Po tym, co mówił o niej przy swoich kumplach. Niby żeby się popisać... Proszę, niech się popisuje, robi co chce, ale niech się potem nie dziwi, że ona do niego nie pisze, że woli patrzeć na jego kolegów niż na niego. Nie, dość to za bardzo ją bolało!

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!