“Żadnych zmian, żadnych kroków do przodu. Marna egzystencja z prądem, a czasem pod prąd, ale zawsze w złym kierunku. Nie umiem żyć i nie umiem setki innych rzeczy. W dodatku zero ambicji, zero motywacji... niedługo sama będę wyglądała jak zero. Ironia losu, którego przestałam być kowalem z powodu słabego czucia w rękach, więc nawet nie wezmę się w garść, żeby uniknąć kolejnego upadku na deski, kolejnego rozbicia i składania się na nowo. Ile razy można a ile trzeba? Może ja już nawet nie wstaję? Może leżę i przyrastam do podłogi? Zapuszczam w niej korzenie i twardnieję. Królewna z drewna... zapukaj do mnie, zobacz jak pusto i głucho.”

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!