Cóż lepszego od prostoty?... Ty i Ja – wyprostowani, bez przegięć cielesnych, z prostą linią ciągłych porozumień we wszelkich względach wspólnych i osobistych. My – IDEALNIE dogadujący się w sprawach kłopotliwych i trudnych. Twoje cmoknięcie interpretuję i już prostuję myśli nie idące po Twojej linii, zamieniam ich tor na właściwy. I Ty – nieustannie korygująca tok wydarzeń, układasz w spójną jedność nasze znikome sprzeczności. Teraz widzę. Jesteśmy perfekcyjni we współżyciu. Dla nas to takie proste, że aż zbyt proste... Może pokłóćmy się kiedyś, tak najprościej? Zmierzymy się sprzecznymi spojrzeniami, wymienimy kilka mocniejszych zdań, może nawet będziemy się dąsać albo poszturchamy się, a może będziemy głośno krzyczeć lub wrzeszczeć na siebie? Myślisz, że mogłoby być fajnie? Na przykład pobić się o coś?...

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!