|
przyszłam do Niego w środku nocy. na szczęście ma pokój, na parterze, więc obeszło się bez budzenia Jego rodziców. zapukałam w okno. - co Ty tu robisz? - zapytał ściszonym tonem. - wiecznie nie masz dla mnie czasu, więc przychodzę teraz. - odpowiedziałam, szczerząc zęby w uśmiechu. - idiotka. - podsumował. uśmiechnęłam się jeszcze bardziej. - a po co przychodzisz? - ahh, no tak. a miałam nadzieję, że jednak nie będę musiała Mu tego mówić. - bo uważam, że to jest po prostu nie fair. bo ja tak, jak Ona teraz, byłam Twoją dziewczyną. przez długi czas. tylko mnie nie kochałeś. i to mnie boli, wiesz? - wyrzuciłam z siebie. - wiem. wiem, przepraszam! - mówił, przyznając się do błędu. chciał, kontynuować, jednak Mu przerwałam. - tyle wystarczy. słodkich snów, skar, ee. po prostu słodkich. do jutra. - powiedziałam, i ruszyłam do domu.
|
Dodaj komentarz
