|
- Zawsze uwielbiałam pełnię. Od dziecka. Chętnie wyobrażałam sobie, że to rodzaj znaku. Chciałam wierzyć, że zawsze zwiastuje coś dobrego. Na przykład gdybym popełniła błąd, miałabym szansę zacząć wszystko od początku.
- Co jeszcze?
- Nie rozumiem?
- Co jeszcze możesz mi o sobie powiedzieć?
- Bo ja wiem? A co cię interesuje?
- Powiedz mi coś, czego nikt o tobie nie wie.
|
Dodaj komentarz
