|
czasem odtwarzam sobie Tamten Dzień. Przypominam sobie każde Twoje słowo i śmieję się w myślach zupełnie jak wtedy. Słyszę Twój szept, wyobrażam sobie że idziesz tuż obok mnie. Przepełnia mnie radość, szczęście a wszystkie kłopoty wydają się takie nierealne, przecież jakoś to będzie, wszystko ułoży. Wtedy odruchowo próbuję ścisnąć Twoją dłoń, której nie ma.. otwieram oczy, rozglądam się lecz nigdzie nie napotykam Twego wzroku. I spadam w dół.. Docierają do mnie realia i uderzają z podwójną siłą. Świat zaczyna się rozmazywać i na ziemię oprócz deszczu spadają też słone łzy. Stoję jak głupia ze złożonym parasolem w ręku wpatrując się w płot. Pośrodku ulicy w zamoczonych butach. A Ty? Pamiętasz chociaż, że istnieje? / baboon
|
Dodaj komentarz
