Tak jak kiedyś nadal wychodzę wieczorami na miasto. Będąc za rogiem domu widzę tą ławkę, na której pierwszy raz zatopiłaś się w moich ramionach. I weź tu człowieku zapomnij.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!