zadzwonił. poprosił bym przyszła nad staw - w jego głosie słychać było smutek. przyszłam jak najszybciej. siedział z butelką wódki oparty o drzewo, wpatrując się w zachód słońca. podeszłam, kładąc rękę na Jego ramię. odwrócił się, spojrzał mi w oczy - nie musiał nic mówić. usiadłam obok Niego , wzięłam butelkę i przechyliłam, biorąc spory łyk ciepłej już wódki. oparłam głowę o Jego bark i tak trwaliśmy nic nie mówiąc. po kilku minutach dalej patrząc w słońce powiedział : ' i za to Cię kocham siostra - nie używając słów, potrafisz udowodnić , że zawsze przy mnie będziesz'. / veriolla

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!