|
A ja zostałam sama z swoją nienawiścią i z swoim bólem, który dokuczał mi tak bardzo, jak gdybym była na torturach. Jak gdyby przeciągano mnie powoli przez łoże z postawionymi na sztorc żyletek. Ból był tak silny, że śmierc wydawała się przy nim wybawieniem.
|
Dodaj komentarz
