|
Czułam się tak, jakby ktoś uparcie i bez chwili wytchnienia przewijał film z nami w roli głównej. Tylko, że akurat wtedy nie chciałam o tym pamiętać i mysleć. Niespodziewanie zabrakło w moim życiu jednej, jak że ważnej cząstki. Za bardzo ciążyła mi na sercu swiadomość istnienia bez ciebie, bez nas, po prostu w pojedynkę. Teraz jednak, pstrykam palcami i jak na zawołanie chce zapomnieć o tych dwóch, niezmiernie długich dniach . Od dziś zatapiam się w rozkoszy życia z tobą. Cieszę się, że to ty zrobiłeś krok w stronę naszej wspólnej przyszłości. Ja prawdopodobnie nie potrafiłabym przezwyciężyć mojej dumy, nawet za cenę kolejnych samotnych, nostalgicznych miesięcy. Zaledwie 10 minut wystarczyło nam by naprawić tamten błąd. Być może to co się zdarzyło było jak spotkanie tornada z wulkaniem. Może tak to własnie wygląda. Można by sobie zadać pytanie, czy tak własnie wygląda miłość? Czy są to kłutnie poprzeplatane chwilami nieokreślonej radości. Albo odwrotnie, szczęście przerwane od cz
|
Dodaj komentarz
