|
po pół roku ciągłego zmagania się z rzeczywistością, którą mi stworzyłeś, udało mi się uodpornić. na Ciebie, na ten ból. już nie płacze. czuję tylko ogromny żal ii przeraźliwą pustkę, bo w sercu wciąż mam niedosyt - Twojej miłości. powoli uczę się o tym nie myśleć, bo wiesz obojętność mniej boli.
|
Dodaj komentarz
