|
w sumie ciekawą perspektywą wydawało się to, że masz brata bliźniaka. nie chowam urazy za to, że dostałam miano puszczalskiej, kiedy odszedłeś, a ja zaspokajałam tęsknotę za Tobą, migdaleniem się z Twoim bratem. to nie było fair z mojej strony i szybko całej sytuacji pożałowałam. tak wiele znaczył dla mnie blask Jego oczu, identyczny jak Twój. ten sam dotyk. ten sam aksamitny głos. jednak, czegoś mi brakowało. On nie śmiał się na każde moje głupie określenie jakiegoś przedmiotu, nie chciał chodzić ze mną na karuzele, nie znał smaku moich ulubionych lodów. na pożegnanie całował w policzek, nie w czoło. rozmawiał ze mną, inaczej niż Ty. zdecydowanie to Ciebie kochałam, nie Jego.
|
Dodaj komentarz
