|
Chociaż nie byłam tą najlepszą panienką w szkole, chociaż nie byłam najładniejsza, najbardziej popularna i nawet nie byłam ubrana tak ładnie jak te wszystkie laski, nie miałam swojej paczki z którą siedzieliśmy przy fontannie zajadając przysmaki, ale miałam przyjaciół, prawdziwych. Mimo tylu braków, na które w tym wieku chłopaki patrzyli najczęściej, zauważył mnie, a ja nawet o Nim nie śniłam. Pokochał mnie, tuląc do siebie i czule mówiąc, że nie muszę mieć tego wszystkiego, żeby być dla Niego wyjątkowa. Powiedział też, że mogę być brzydkim kaczątkiem, mieć we włosach milion kołtunów, nie siedzieć przy fontannie i nie mieć najlepszych ciuchów. Tylko żebym przy Nim zawsze była, a wtedy On będzie przy mnie i wszystkie braki jakie mamy wspólne, uzupełnimy wspólnie.
|
Dodaj komentarz
