|
`Wczoraj wieczorem nie wiedziałam co myśleć. Po tym wszystkim miałam wielki mętlik w głowie. A po tej rozmowie jeszcze większy. Wyciągnęłam 3 książki z biblioteczki i próbowałam je czytać, żeby już o nim nie myśleć. U każdego bohatera znajdowałam cechę charakteru, którą on też ma. Pomimo tego, co stronę zatrzymywałam się, zamykałam oczy i przypominałam te wszystke wspaniałe sytuacje i wydarzenia, nawet takie, które nie chciałam, żeby kiedykolwiek się stały. Pamiętam każdą wspólnie spędzoną chwilę. A w każdej było coś wspaniałego.Chociaż wiem, że gdybym myślała bardziej rozumem wiedziałabym, że tak być powinno, że jesteśmy od siebie tacy różni. (...) Ta tęsknota z czasem zaczęła doprowadzać mnie do szału. Nie wiedziałam co robić. Ale stwierdziłam jedno. Łączy nas wspólna przeszłość.`
|
Dodaj komentarz
