`Zasnęłam z pewnością, że moje uczucie do Ciebie jest wyjątkowe, niecodzienne.. A teraz ? Właściwie nie wiem, czy nadal we mnie jest. Nie wiem, co czuje. Może, przyzwyczaiłam się do Twojej nieobecności, do tego, ze przestaleś pisać. Nie płacze, przestałam. Może, już nie potrafię ? Nie czuje juz tej pustki, nie siedzę i nie myśle o Tobie do tego stopnia, ze łzy spływają mi po policzkach. Myślenie o Tobie sprawia mi przyjemność. Jeszcze na długo pozostaniesz moim ideałem.`
|