Szła wzdłuż wąskiej ulicy podązając w stronę domu. Wracała od niego, po raz kolejny obsypał ją ogromnym stosem obelg. Nie obchodziło ją to jak wygląda. Włosy miała związane w niesfornego koczka, kilka falowanych pasm wyleciało z upięcia podkreślając jej delikatne rysy twarzy. Płakała. Tusz spływał jej po policzkach. Miała do siebie żal, że po raz kolejny pozwoliła mu na takie traktowanie. Złamała obcas w swoich ulubionych szpilkach, które po chwili niezgrabnie zdjęła. Nie zważała na przejeżdzające samochody. "Czy ona jest niewidoma?" spytał mały chłopiec kierując pytanie do babci zezdziwioną miną. Starsza pani spojrzała na mnie z żalem w oczach i zignorowała pytanie wnuczka."Tak do cholery, jestem ślepa, ślepo zakochana" powiedziała rozpaczliwym głowem i pobiegła boso przed siebie zanosząc się jeszcze większym płaczem.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!