Śmierć miłości potrzebna jak sól ją utrwala ukochani umarli są z nami już blisko w snie na palcach podchodzą czytamy ich listy dopiero po rozstaniu pamięta się wszystko jak pachniał orzech suszona lawenda jak wujek kochał ciotkę w pamiętniku bawił dowcip o kuchni z widokiem na cmentarz spotkanie we dwoje nad wodą zieloną w milczeniu to jest wtedy gdy wstydzi się słowo z pliszką siwą co podgląda na wysokich nóżkach nad Narwią zwą ją starą panną młodą Boga się nie udawadnia Boga się poznaje po tym że serce pęka i świat nie ustaje choćby wieś na której mozna pokochać króliki życie miłość umniejsza znieważa odbiera śmierć ocala na zawsze i teraz

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!