|
'Jestem desperatką. Z brakiem jakiejkolwiek racjonalności. Budzę się w środku nocy i biorąc szklankę mineralnej do dłoni pałętam się po całym domu z nadzieją, że w końcu zgubię Cię gdzieś po drodze. Otwieram okno mojego pokoju na oścież nie zważając na deszcz. Siadam na parapecie, zachłystując się chłodnym powietrzem. Wpatruję się w księżyc, który jest równie beznamiętny jak Twoje źrenice na mój widok. Wychylam się za okno. Czuję jak wiatr lekko podwiewa moje włosy, a deszcz delikatnie uderza o moje powieki.Świat z takiej wysokości w środku nocy, wygląda niezwykle. Zapomnę tak jak obiecałam. Pozbędę się podświadomości w której gościsz na stałe. Poddaję się. Z miłością nie wygram. Kochałam Cię. Dotrzymuję obietnicy. Zapominam.' - przeczytał z trudnością rozmazane literki atramentu na kawałku papieru, leżący na owym parapecie. znajdując ją ówcześnie martwą na chodniku przed jej własnym domem. Sąsiedzi zeznali, że spadała z okna krzycząc Jego imię.
|
Dodaj komentarz
