|
Płonęliśmy... nikt nie mógł mnie uratować, tylko Ty, dziwne co głupi ludzie robią przez pożądanie. nigdy nie marzyłam, że poznam kogoś takiego jak Ty, nigdy nie marzyłam, że stracę kogoś takiego jak Ty. nie! nie chce się już nigdy tak zakochać! miałam nadzieje, że całkowicie się z Ciebie wyleczyłam. niestety, myliłam się. bo to był dopiero zasrany początek. a teraz tylko, miej tą pierdoloną satysfakcję kiedy to przeczytasz, bo właśnie TY jesteś jak tlen - bez niego nie można żyć...
|
Dodaj komentarz
