 |
|
Cz.4.Czułam Się samotna i oszukana,Siedziałam tam tak ponad dwie godziny , aż wkońcu pzemarzłam na tyle , że wstałam i ruszyłam w drrgę powrotną do szkoły miałam ponad pół godziny drogi ale nie miałam zamiaru tam wracać.Gdy zbliżałąm Się już do szkoły usłyszałam dzwięk esemesa 'Wiki ! Gdzie jesteś ? Czemu nie ma Cię w szkole ? ' to była Marta jedna z moich przyjaciółek , nie wiedziała o Piotrku , w sumie to nikt nie wiedział.Zadzwoniłam do Moniki i spytałąm czy nadal choruje powiedziała , że tak i że leży w domu '-Wcześniej skończyliście lekcje ? - Nie , wyjaśnie CI , zaraz będę -Ok.' Skręciłam w uliczkę prowadzącą do Jej domu.Zapukałam od drzwi ale że Monika była sama to po prostu weszłam.Poszłam do jej pokoju 'Hej-Hej,mów co jest-Piotrek..." po mojej twarzy spłyneła łza ' Ej , mała nie rycz napewno Się pogdzicie , mówię CI - Ale ty nie rozumiesz ! Zerwał ! To już koniec ' Monika mine objeła , ryczałąm Jej w ramie jakieś 15 minut , popłakała Się ze mną. '
|
|
|
|
Cz.3.Ominełam budynek i poszłam w stronę jeziora , szłam wydeptaną ścieżką , aż doszłam do pewnego miejsca.Do mojej oazy spokoju , tylko jedna osoba wiedziała jakie znaczenie tak naprawdę ma dla mnie to miejsce.Przysiadłam na kamieniu i otowrzyłam Tymbarka , kupionego po drodze w małym sklepiku. Piłam go jednocześnie rozmyślając nad tym co Się stało dzień wcześniej.Nad tym jak ponad roczny związek z moim ideałem po prostu Się skończył.Ot tak , znudziłam mu Się Ta świadomość bolała.Zapatrzona w małe fale dopiłam tymbarka i jedym ruchem ręki rozbiłam pustą butelkę o pierwsze lepsze drzewo , butelka pękła na tysiaće kawałków , tak jak wczoraj moje serce.Ukryłam twarz w dłoniach a po policzkach zaczeły spływać łzy.Dużo łez.Przed oczami miałam Nas całujących Się , po chwili zjawiła Się ona i tak po prostu Mi Cię zabrała.Załamałam Się i jeszcze bardizej rozryczałam.Tak jak wczoraj po powrocie z naszego spotkania.Miałeś chociaż odwagę by powiedzieć mi to w oczy.
|
|
|
|
Cz.2.Od niechcenia sprzątnełam , pośpiesznie zjadłam i poszłam jeszcze na chwilę do mojego pokoju ,podeszłam do szafki , wziełam torbę i spojrzałam w stronę biurka , stałąm tak chiwlę wpatrzona w zdjęcie niebieskookiego Boga , to dziwne ale po policzku popłyneła mi łza, nie miałam już siły na rozpacz zgarnełam szybko zdjęcie do torby i wybiegłam z domu.Na korytarzu szybko Się ogarnełam i zbiegłam po schodach mijając jakiegoś chłopaka , który nie dawno Się wprowadził do mojego bloku , powiedział 'cześć" ale bojąc Się , że zauważy , że przed chwilą płakałam , nic nie powiedzałam i szybko go minełam.Stał tam jeszcze tak chwilę trochę rozkojarzony.Gdy wybiegłam z bloku zatrzymałam SIe na chwilę żeby rozplątać słuchawki i włączyć telefon.Do szkoły mam 5 minut drogi , tym razem szłąm jednak trochę wolniej zasłuchana w Pezeta.Zatrzymałam Się przed budynkiem szkoły , stałam tam parę chwil i zdecydowałam , że dziś Sobie odpuszcze, nie miałam ochoty na wybieganie z klasy co lekcje i płacz.
|
|
|
|
Cz.1. -Wstawaj ! Znowu zaspałaś ! , obudził mnie wrzask mojej mamy , spojrzałam szybko na telefon była 7:57 , miałam na 8 , znowu pójdę na drugą lekcje , ostatnio wciąż zasypiałam ale tak naprawdę to szkoła przestała odgrywać jakąkolwiek ważną rolę. Powolnym ruchem wygramoliłam Się spod kołdry.Wcisnełam Się w pierwsze lepsze spodnie i zarzuciłam na Siebie za dużą bluzę. Powoli poszłam w stronę toalety.W przedpokoju złapała mnie mama '-znowu całą noc nie spałaś ? Ta 'miłość' Cie skarbie wykończy' ,' - Oj mamo , przestań.'.Faktycznie nie spałam z powodu 'miłości' ale nie chciałam przyznać , że mama ma racje.Wbiegłam do tolaety szybko mijając Się z bratem .Byle jak rozczesałam włosy , przemyłam twarz i poszłam do kuchni.Wyjełam z szafki miskę niezdarnie wysypując zawartośc pudełka z płatkami na podłoge.Normalka.
|
|
|
 |
któregoś dnia podejdę do Ciebie na ulicy i zapytam, jak układa Ci się w życiu. zapytam, jak dobrze bawisz się na imprezach. jak znakomicie potrafisz flirtować. jak perfekcyjnie wkręcasz każdą kolejną pannę. zrobię to za kilka lat, tak żebyś już mnie nie pamiętał. żeby te rysy twarzy były Ci obce. żeby te dłonie nic już nie znaczyły. a gdy zaczniesz wciskać we mnie ten swój tandetny i wszystkim znany bajer wygarnę Ci wszystko. wypomnę wszystkie żale i bóle. wszystkie cierpienia i łzy. a na koniec Ci się przedstawię i szepnę, że mam już męża i dziecko. i dodam, że jesteśmy szczęśliwi, cholernie szczęśliwi. nie chcę robić Ci przykrości , nie chcę żebyś cierpiał. ale dawniej mówili o nas ' w dwóch ciałach jedna miłość ' , ja Ją poczułam, teraz Twoja kolej. / yezoo
|
|
|
|
|
trzeba pogodzić się z tym, że nie można mieć wszystkiego, nie wszystko jest dla nas osiągalne, nie wszystko jest do zdobycia. zresztą, gdyby wszystko było osiągalne, nie było by ryzyka, tej życiowej adrenaliny, która w końcu nas pociąga. w życiu trzeba też upadać, by nauczyć się powstawać, by nauczyć się jak być chociaż w 50 % jak być odpornym na to, co zdarza się prawie codziennie - na smutek, ból i rozczarowania.
|
|
|
|
|
życie jest jak pijany koleś - nigdy nie wiadomo w którą stronę się zatoczy.
|
|
|
|
I to uczucie , kiedy już wiesz , że go tracisz...
|
|
|
|
|
. kiedy kogoś naprawdę kochamy , nie zapominamy o tej osobie od tak , po prostu . | dzyndzelek .
|
|
|
|
Brakuje mi Jego oczu , jego uśmiechu , który sprawiał , że czułam Się wyjątkowa , jego głosu , w którym zawsze słyszałąm radość , która dawała mi tą siłę by Się nie poddawać.A teraz ? Teraz Cię nie ma i już nie daję rady...
|
|
|
|
I ten pieprzony moment kiedy zdajesz Sobie sprawę , że już nic nie możesz zrobić :( //aniusia1896
|
|
|
|
Dodaj komentarz
