 |
|
jesień... złota jesień. w parku pełno zakochanych par, trzymających się za rękę, szczęśliwych, uśmiechniętych. a ja sama wśród tysiąca zakochanych ludzi... siedząc na ławce, w naszym ulubionym miejscu wspominam to co było, wspominam najwspanialsze chwile w moim życiu. i czekam, czekam na deszcz w tą złotą jesień, aby chociaż niebo płakało wraz ze mną z tęsknoty za Tobą.
|
|
|
|
A gdy kolejny raz opowiadałam jej swoją historie ledwo udało mi się powstrzymać łzy, które jak na złośc pragnęły wydostać się z oczu.. Choć znała doskonale te wydarzenie, nie przerwała mi ani razu.. Słuchała dalej..Widziała jak do oczu cisną mi się łzy.. Jak wstrzymuję wdech wymawiajac jego imię, jak z trudnoscią mówie o jego aktualnej dziewczynie i jak nadal czule wspominam jego pocałunki i dotyki.. A gdy skończyłam odwróciłam się na piecie i wyjrzałam przez okno..Wybiła 23..Zamknęłam oczy i pragnęłam przenieść się w czasie..Cofnąć się o rok wstecz, gdzie wszystko było przede mną,chciałam przeżyc to jeszcze raz..Otworzyłam oczy wypuszczajac natrętne łzy spojrzałam na Nią, swoją przyjaciółkę..Nie pytała o nic więciej,tylko przytuliła mnie mocno..Właśnie tak od roku wyglądają moje wieczory..
|
|
|
|
a najbardziej boję się, że ludzie, którzy są dla mnie najważniejsi w świecie, odejdą zbyt szybko. nie zdążę dobrze nacieszyć się ich obecnością, której wciąż tak mi brak, choć spędzamy czas niemalże codziennie po kilka godzin. zostanę wtedy sama, jak ten palec. stracę ich. wiem, to mnie zniszczy. nie będę już taka sama. zamknę się w sobie. będę 'odstawała' od normalnych ludzi. bo ja ich po prostu kocham, dają mi energię do życia, potrzebują mnie - ja potrzebuję ich.
|
|
|
|
Siedziałam z przyjacielem na ławce , znamy się już 10 lat, zaczęliśmy dla żartu mówić kto kocha kogo bardziej.- Kocham Cię. ! –zaczęliśmy się wydzierać.-Zdradzasz mnie?! – „od tyłu ” zaszedł mnie mój chłopak.- Ale Ciebie to ja kocham najbardziej. – krzyknęłam i Go mocno pocałowałam. -Siema Stary.-powiedział do kumpla i przywitał się. A przechodnie patrzyli jakby miłość była czymś złym.
|
|
|
|
Siedziałam w szkole , byłam wkurwiona więc jak to ja przeklinałam co drugie słowo.-Kochanie spokojnie , wycisz się.-powiedział mój kotek.-Jak kurwa mam być spokojna ? Jak ta kurwa ciągle mnie wkurwia , no zajebie Jej zaraz.-odpowiedziałam dalej zła.-Ale czy musisz tak przeklinać ? Dama nie powinna się tak odzywać.- A ze mnie taka dama ,że ja pierdole kurwa mać. – Ale czy musisz tak mocno ? – To u nas rodzinne-podeszła „siis” i mu odpowiedziała.- Niestety to wiem , ale i tak Cię kocham Maleńka.
|
|
|
|
dzisiaj rano wparowałeś do mnie do mieszkania, zdjąłeś ze mnie kołdrę, po czym budząc mnie krzyknąłeś: ' Mała! 5 dzień bez dragów! udaje się!'. obudziłam się, jeszcze dobrze nie otworzyłam oczu a już widziałam Twój szczeniacki uśmiech. przytuliłam Cię mocno , po czym dodałam : ' pamiętaj, zawsze w Ciebie wierzyłam i wierzę' , całując Go w policzek. nawet nie wyobraża sobie, jak bardzo poprawił mi humor i sprawił , że mimo wszystko - dzień będzie cudowny.
|
|
|
|
teraz ciągnę dalej ta znajomość,którą już nie da się określić przyjaźni mianem. chuj ją trafił, zapadła się pod ziemie - razem z zaufaniem.
|
|
|
|
gdy tylko stanęła przed moimi oczami kazałam jej zejść mi z oczu. nie posłuchała. chwilę potem musieli mnie od niej odciągać, bo jeszcze chwila i zatłukłabym ją na śmierć .
|
|
|
|
i gdy za każdym razem Cię mijałam , miałam wrażenie , że aranżujesz to wszystko. zachowywałeś się tak sztucznie . gdy zaś nie widziałeś tego jak patrze byłeś całkiem inny. śmiałeś się razem z kolegami, odwalałes różne głupoty - a ja zamiast odwrócić wzrok , patrzyłam i uśmiechałam się pod nosem, ciesząc się z tego , że masz dobry humor i jesteś szczęśliwy.
|
|
|
|
a gdy zobaczyłam Cię wtedy z nią , pierwsza myśl jaka mi się nasunęła to : ' zabiję ją.' drugą myślą było : ' jak mogłabym mu odebrać jego największą miłość, której obiecał szczęście ?.'
|
|
|
|
uwielbiałam Twój uśmiech, ten uśmiech który jest tak cholernie arogancki , wredny i pewny siebie.
|
|
|
|
usiadł na przeciwko mnie. patrzyłam na Niego ze łzami i strachem w oczach. Jego spojrzenie było zupełnie puste, nie było w nim nic - żadnego uczucia. patrzył mi prosto w oczy. wkońcu powiedział coś, co sprawiło , że łzy poleciały po policzkach,usta otworzyły się chcąc powiedzieć choć słowo, ale rozum nie potrafił znaleźć żadnego sensownego. patrząc mi w oczy powiedział : ' mam wyjebane, rozumiesz ? nie obchodzisz mnie już'. żadne słowa bardziej nie zraniły mojego serca. odszedł, a ja siedziałam na ławce rycząc jak dziecko. przechodnie dziwnie się patrzyli - ja miałam to gdzieś. zostawił mnie samą. On - ten który był ze mną odkąd pamiętam, który był w każdej pięknej i najgorszej chwili mojego życia - a ja Jego. ten z którym bawiłam się , zaczynając w piaskownicy a kończąc na melanżach. ten który był przy mnie tyle lat. ten, którego uważałam za brata ..
|
|
|
|
Dodaj komentarz
