 |
|
Spojrzała na chłopaka grającego na gitarze. - Tadaaam.. - Powiedział z szerokim uśmiechem kiedy zakończył grę. - Jeszcze.. - Poprosiła patrząc na niego. Kiwnął głową i znów zaczął grać. Ona zerknęła przez okno, siedziała na parapecie wystawiając twarz do słońca. Grał jej na gitarze chłopak, który stał się bratnią duszą po miesiącu czasu. Lubiła z nim siedzieć. Uspokajało ją jego granie. Tylko tak zapominała o bólu, smutku, nieprzespanych nocach i piekących ranach na ciele. Ten średniego wzrostu chłopak o brązowych oczach i lokach zasłaniających pół twarzy swoją grą i swoją osobą sprawiał że w tej szkole wreszcie znalazła jakieś miejsce. Mały pokój, z dwiema gitarami i perkusją. Jej miejsce było na parapecie, jego na krześle z gitarą. Albo jej grał albo prosiła by opowiadał o swojej dziewczynie. Tak wspaniale mówił o swojej miłości, posiadał taką piękną miłość. Tak, zazdrościła mu. Bo ona sama niemal nie miała już nic. Obolałe, potargane serce i resztki nadziei... / rebelangel
|
|
|
|
- Mogę cię zaprosić na kawę? - Przepraszam, ale mam chłopaka. - To na herbatę? / r.
|
|
 |
|
Ból to kolejna ścieżka, przez którą musimy przejść, by przetrwać.
|
|
|
|
Przecież to ja, popatrz na zakątek dna serca. Tak, właśnie tam, w tym miejscu, nadal trwa miłość do Ciebie. Spójrz, mój najdroższy, proszę tylko o to. Halo! Przecież Cię wołam, słyszysz moje krzyki? Słyszysz głuche szepty i pragnienia? Przecież jestem tu, tuż obok Ciebie. Chcę Cię dotknąć, spojrzeć w oczy, złożyć pocałunek na Twych sparzonych przez życie ustach. Odezwij się, błagam. Zrób coś do cholery! Nie możesz teraz umrzeć, przecież czas tyka dla nas. Przecież życie podarowało nam własną scenę, gdzie odgrywamy główne, najważniejsze role. To my, nasz czas, nasze miejsce- raj na ziemi. Nie umieraj najdroższy, mamy w jedność być scaleni.
|
|
|
|
Rzeka wspomnień nie wyschła, dalej kalkuluje kolejne łzy. Każdego ranka nastaje nowa fala, a rzeka staje się co raz bardziej obfita. A co stanie się w ostateczności? Dojdzie do ogromnej powodzi, zalewając tych, którzy beztrosko cieszyli się szczęściem- burząc ich niezmierną miłość do życia.
|
|
|
|
Rozsądna decyzja na realnie opartym uzasadnieniu zadaje gorszy ból niż ryzyko.
|
|
|
|
Otóż wiosna nie jest czasem dobrym na depresję. Wiosną chodzi się na spacery, na lody z czekoladową polewą, na zakupy. Zmienia się fryzurę, kupuje się kolorowe ubrania i wygodne buty, często wychodzi się na piwo. Wyjeżdża się z przyjaciółmi, słucha dobrej muzyki, robi się zdjęcia, jeździ na rowerze. Nie ma czasu na narzekanie, oglądanie filmów, siedzenie pod kołdrą, na płacz. Wiosną każdy, nawet deszczowy dzień zachęca do wyjścia z domu.
|
|
|
|
' Czy los nie płata nam figli? Myślisz, że panujesz nad sytuacją, że kierujesz swoim życiem, ale tak naprawdę jesteś zdany na łaskę wszechświata. / Plotkara
|
|
|
|
` Zabiłaby ich oboje, tyle że wtedy razem wylądowaliby w zaświatach, co z kolei ją by zabiło./ Plotkara
|
|
|
|
`Błędy – wszyscy je popełniamy. Zazwyczaj mamy najlepsze intencje jak trzymanie czegoś w tajemnicy, by kogoś chronić. Albo chcemy oddalić się od osoby, którą się staliśmy. Czasami nie wiemy nawet, jakie błędy popełniliśmy. Albo odkrywamy to w ostatniej chwili żeby zdążyć wszystko wyprostować. Ale żaden błąd nie zdarza się bez powodu. Daje nam lekcje czegoś, czego w innym wypadku byśmy nie zrozumieli. Można mieć tylko nadzieję, że więcej nie popełnimy tego błędu. Całe szczęście, że tak się nigdy nie dzieje. / Plotkara
|
|
|
|
Jedna decyzja przekreśliła piękną przyszłość.
|
|
|
|
Ponadprzeciętny instynkt zmysłu.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
