 |
|
Wiesz, już nie rozumiem nic, już nic nie kumam,już nie umiem żyć, nie umiem być,już nie umiem czuwać, już nie umiem nic.
|
|
|
|
Mój obraz w Twoich oczach powoli bleknie, ból słabnie, krew krzepnie.
|
|
|
|
poznała życia cząstkę, poznała, co to jest miłość. nie chciała go stracić, nie chciała żeby tak było.
|
|
|
|
o miłość walczymy, wiemy jak postępować. rodzinę kocham i będę szanował. moje dziewczyny są dla najważniejszą rzeczą. przez życie z dzieciakiem i ukochaną kobietą.
|
|
|
|
los jest srogi, życie ci się przekręci. stracisz swą miłość, wtedy dopiero zatęsknisz.
|
|
|
|
Nie mam serca się odwracać, nie mam czasu iść do tyłu, zbyt często nic nie czuje, więc ból to mój azymut.
|
|
|
|
staram sie być kimś lepszym, byś Ty mógł kochać mnie za coś.
|
|
|
|
Inni wysłuchają. Zrozumie ten, co przeszedł to samo.
|
|
|
|
nie raz już było cięzko, ale nigdy nie nazwę tego męką.
|
|
|
|
i krzyczę 'weź mnie ratuj', kiedy patrzysz w moje oczy, ale nie chcesz tego słyszeć, nic nie mówisz i odchodzisz
|
|
|
|
umiem przebaczyć już, czy tylko o tym nie myśleć? nie wiem, porzucam nienawiść, zamykam i niszczę.
|
|
|
|
mówisz, że ponad chmurami świeci słońce i niebo jest czyste, ale między nami jest deszcz i nikt nie powie mi, że wyschnę, kiedy uświadomię sobie, że chłód jest w umyśle.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
